خمر ، طهارت ظرف او است ، هر چند مكرر در آن خمر گرفته باشند . پس در اينجا هم عصير پاك مىشود و هم خمره به تبعيت پاك مىشود و بر اين وارد مىآيد كه اطلاق منصرف به افراد شايعه احكام مىشود ، و اين از احكام شايعه نيست و به هر حال احتياط ، اجتناب است ، بلكه در صورت اولى نيز اجتناب است . ( 1 ) < / السؤال = 672 > < / السؤال = 659 > < السؤال = 1012 > < السؤال = 1016 > 112 - سؤال : نيت وضو را در وقت دست شستن بكند بهتر است يا نزد رو شستن ؟
جواب : آنچه از اكثر علما نقل شده ، اين است كه جايز است نيت را مقدم دارد بر شستن دستها و وقت آن تنگ مىشود در نزد شستن رو ، و بعضى در اين اشكال كرده‌اند ، از جهت آن كه شستن دستها داخل اجزاى وضو نيست ، بلكه مستحب خارج از وضو است ، مثل مسواك كردن قبل از وضو ، و بسم الله گفتن ، و حق اين است كه اگر ما نيت را عبارت از گذرانيدن معانى در خاطر بگيريم ، يعنى قصد به فعل معين به جهت رفع حدث و استباحه صلوة ، مثلا تقربا الى الله ، پس محل آن نزد شستن رو ، خواهد بود ، به جهت آنكه آن اول فعل است و بايد نيت مقارن فعل باشد و شستن دستها اول وضو نيست ، چنان كه اقامه نماز و شش تكبير سنت قبل از آن ، هر گاه تكبيرة الاحرام را در آخر قرار بدهد و هرگاه نيت را عبارت از داعى بگيريم و گذرانيدن در دل را ضرور ندانيم ، چنان كه حق و تحقيق هم ، اين است ، پس ديگر اشكال نيست . همين كه باعث بر فعل و نشستن او در محل وضو ساختن ، همان فرمانبردارى خداست ( و مىداند كه الحال از او خواسته كه وضو بسازد به جهت نماز چون حدث از او صادر شود . و مىداند كه افعال واجبه و مستحبه كدام است و مستحبات داخل در وضو كدام است و مستحبات خارج كدام است ) همين نيت است ، هرگاه نه قبل از دست شستن به خاطر بگذراند و نه قبل از رو شستن باز وضوى او صحيح است و داعى در شستن دستها ، در اين صورت بجا آوردن مستحب قبل از وضو است و داعى او بر شستن رو ، بجا آوردن اول واجبات وضو است و داعى او بر تخليل كردن مو ، بجا آوردن مستحب داخل

1 : روحيه اصول گرايى مرحوم ميرزا در اين مسئله خود وى را در تنگنا قرار مىدهد و گر نه طهارت ظرف در هر دو مورد از نظر يك فقيه حديث گرا روشن است و اطلاق به افراد شايع منصرف مىشود و صرف نيست خمر گذاشتن يا سركه گذاشتن تاثيرى در طهارت و نجاست ندارد .

57