و آنچه از شرح الفقيه شيخ زين الدين ( ره ) معلوم مىشود همين معنى است نه تقديم اجزاى هر يك از اعلى بر هر يك از اجزاى اسفل تمام رو حقيقتا و در آخر كلام ، ايشان همان چه را حقير اختيار كرده‌ام وجيه شمرده است .
به هر حال اظهر از كلام اصحاب و اخبار اين است كه آنچه را ما گفتيم البته اعتبار بكنند و به مجرد همين كه آب را از بالا ريخت اكتفا نكند ، بلكه اگر آب را قدرى پايين بريزد ، و ليكن دست از بالا بمالد و بشويد تا پايين هم كافى است .
< / السؤال = 946 > < السؤال = 605 > < السؤال = 637 > 106 - سؤال : دستمال يا چيز ديگر كه نجس شده باشد ، در ميان ظرف آب ( ظرف قليل ) بشويند تا سه مرتبه ، رخت و دست غسال و ظرف پاك مىشود يا نه ؟ اگر پاك شد ، طريقه شستن را بيان فرمايند .
جواب : اظهر جواز شستن و تطهير كردن جامه است در ميان ظرف ، چنان كه صحيح محمد بن [1] مسلم دلالت بر آن دارد و علامه در منتهى و غير آن هم تصريح به عمل بر آن كرده‌اند . هر چند اطلاق روايت مقتضى آن است كه جايز است كه اول جامه را در ظرف بگذارند و بعد از آن آب بر او بريزند و ظاهر اين است كه ظرف و دست غسال به متابعت پاك مىشود ، لكن احتياط كند كه بعد از شستن اول و فشردن ، دست خود را به جاى ديگر به جامه و بدن خود يا ظرفى كه از آن آب بر مىدارد ملاقى نكند و همچنين به پشت آن ظرفى كه در آن ، جامه را مىشويد ، هر چند وجوب آن معلوم نيست و احوط و آنچه از اطلاقات دلالت مىكند آن است كه تا ممكن است كه جامه را در غير ظرف در بيرون تطهير كنند ، اختيار تطهير كردن در ظرف نكنند .
< / السؤال = 637 > < / السؤال = 605 > < السؤال = 1067 > 107 - سؤال : در زمين غصبى ، غسل يا وضو مىتوان كرد ، و در كفش غصبى وضو و غسل ، صحيح است يا نه ؟
جواب : اظهر در نزد حقر وضو است در همه اين صورتها . هر چند معصيت كرده است .
هر چند احوط اجتناب است . يعنى عدم اكتفا به آن در نماز ، و الا حرام جزما كرده است و احتياط در زمين غصبى كه هواى آن هم ملك غير است بيشتر است ، اما هوا هرگاه مباح

[1] وسائل : ج 2 ص 1002 باب طهارة الثوب اذا غسل من البول في المركن ح 1 .

54