و اما آنكه مستحب نيست براى او ، كسى است كه عاجز باشد از بيرون آمدن به سبب مرض يا فقر وعدم تمكن از بيرون آمدن ، يا مانع ايشان مىشوند و با وجود وجوب هجرت ، ترك آن از گناهان كبيره است و مستحق تعزير است از حاكم شرع .
< / السؤال = 13407 > < السؤال = 13274 > 483 - سؤال : در صورتى كه جمعى از مسلمين در سر ثغور بلاد مسلمين سكنى داشته و در وقت توجه كفار به قتال مسلمين ، بر ايشان راه داده و خود نيز به همراهى كفار به مقاتله مسلمين اقدام مىنمايند ، چون مسلمين اراده دفع و مجاهده كفار نمايند ، ايشان راه را بر مسلمين گرفته ، مانع از عبور كردن مىشوند آيا بر ايشان ، حكم محارب جارى وحد محارب را مستحق مىباشند يا نه ؟ و بر فرض استحقاق حد محارب ، احدى را در اين باب مأذون فرمايند .
جواب : جواب اين مسائل ، پيش ظاهر شد .
< / السؤال = 13274 > < السؤال = 3450 > 484 - سؤال : در صورتى كه پادشاه ، حكم ومقرر فرمايد به نحوى كه الحال ، حكم پادشاهى شرف صدور يافته است كه علما و فضلا تصديع نكشيده به امر مدافعه و مجاهده مشغول نگردند و خودشان را معاف دانند ، در اين صورت اگر يكى از علما خواهد كه محض تحصيل ثواب و تحريص مسلمين در زمره مجاهدين منسلك ومتلبس به لباس اهل سلاح شود جايز است يا نه ؟ و در اين صورت آيا از زى خود بيرون آمده و خلاف مروت است يا نه ؟ و كسى از علما كه خود بنفسه متوجه جهاد نگرديده ، لكن در بلاد وامصار ، مسلمين را تحريص و ترغيب بر جهاد مىنمايد ، ثواب جهاد مىيابد يا نه ؟
جواب : بلى جايز است . و آنچه گفته‌اند كه فقيه هرگاه متلبس به لباس جندى شود ، منافات با مروت دارد در غير صورت قتال و دفاع مشروع است . كدام عالم از جناب امير المؤمنين ( ع ) بالاتر است كه اسلحه بر خود مىآراست و اقدام به جهاد مىنمود ؟
والدال على الخير كفاعله انشاء الله .
< / السؤال = 3450 > < السؤال = 13257 > < السؤال = 13353 > 485 - سؤال : هرگاه اين جهاد و دفاع محتاج به اذن مجتهد عصر باشد ، هر كس را كه لايق و قابل دانند مرخص ومأذون نمايند و متصدى شرعى نمايند كه مباشر عرف

400