إسم الكتاب : جامع الشتات ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 451)

بابت مخالفان شيعه است از فرق اسلام ، پس سنيان و نواصب و غلات يك حكم دارند .
بعد از اختيار دين حق ، هرگاه عبادت ايشان بر وجهى شده باشد كه بر مذهب خودشان صحيح بوده بر آنها قضائى نيست ، به غير زكات كه هرگاه آن را به غير شيعه اثنا عشرى داده باشند ، بايد اعاده كنند و ظاهر اين است كه ساير حقوق الناس را بايد تدارك كنند و اما مرتد پس بايد قضاى ايام رده خود را بجا آورد .
< / السؤال = 4933 > < السؤال = 4823 > < السؤال = 4848 > 337 - سؤال : هرگاه كسى بر سبيل امساك و تنگ‌گيرى در معيشت و جبر و تحدى ، به قدر نصاب جمع كند و آن را در جايى ضبط كند و چند سال بر آن بگذرد حكم زكات و خمس ، از چه قرار است ؟
جواب : هرگاه آن وجه ، به قدر يك نصاب زكات است در آن يك زكات واجب است ، ( بنا بر اقوى كه زكات متعلق به عين است ) و اگر بيشتر است به جهت هر سالى يك زكات بدهد تا آنكه از حد نصاب كمتر شود و در زكات فرقى نيست ميان اينكه به سبب امساك در خرج مانده باشد يا غير آن . و اما خمس ، پس در آن فرقى هست و در صورت امساك ، اظهر عدم وجوب است ، هر چند احوط دادن است .
< / السؤال = 4848 > < / السؤال = 4823 > < السؤال = 4888 > < السؤال = 5051 > 338 - سؤال : هرگاه شخصى از طلبه علوم ، مردد باشد امر آن ما بين گذراندن معيشت به اخذ زكات و وجوه بر ، يا مصاحبت ظلمه و معاشرت با ايشان و منتفع شدن از آنها به اينكه چيزى به او ببخشند و بگويند حلال است بدون اينكه اعانت ايشان كند در ظلم ، بلكه گاهى واسطه حاجت فقيرى بشود و به سبب اين معنى به كسان عالم هم تعدى نمىشود اين عالم به جهت اين از اذيت مردم فارغ باشد . كداميك را اختيار كند ؟
جواب : مصاحبت ظالم كردن و دوستى با او كردن به جهت منتفع شدن صورتى ندارد و البته اخذ زكات و وجوه بر ، اولى است و هرگاه كسى محض لله ترك صحبت ايشان بكند و در طلب روزى توكل به خدا بكند خصوصا طلبه علوم ، حق تعالى او را روزى مىدهد و كفايت اشرار هم از او مىكند حق تعالى او را در چشم ظلمه بزرگتر مىكند تا سخن او را بهتر بشنوند و به محض بعض جزئيات كه شيطان آنها را وسيله فريب نفس ضعيف مىكند مغرور نمىتواند شد ، خصوصا هرگاه صحبت ايشان مستلزم

165