لا يوجب نفى امكان كونه حيضا شرعا بخلاف ما نحن فيه .
واما ما ذكره الشهيد في البيان واستقر به المحقق الثانى فلم اقف على مأخذه واما حكاية المرئة المحكية في زمانه ( ره ) فهى متغايرة لصورة السؤال اذ هى فيما انسد الحيض بعد تحققها من الموضع المعتاد واعتيادها من دبرها مع ان الحكم فيها ايضا مشكل .
< / السؤال = 1276 > < / السؤال = 1265 > < السؤال = 1441 > 11 - سؤال : هر گاه زنى مستحاضه كثيره ، غسل كرد از براى نماز و قبل از اينكه شروع كند در نماز باز خون ديد بسيار ، آيا واجب است غسل ؟ ثانيا يا به همان غسل نماز كند ؟ و هم چنين هر گاه وضو ساخت از براى نماز و قبل از دخول در نماز خون ديد و آيا هر گاه اين حالت در بين نماز دست دهد چه كند ؟
جواب : بدانكه واجب است از براى مستحاضه استظهار ، يعنى سعى در محافظت از بيرون آمدن خون ، به اين معنى كه پنبه‌اى در فرج خود داخل و محكم كند و هر گاه ضرور باشد تلجم واستشفار به عمل آورد يعنى كهنه درازى را يك سر آن را به كمر بندد مثل بند زير جامه و سر ديگر را از ميان پاها بيرون بياورد و در آنچه در كمر بسته داخل كند و بيرون بياورد و محكم بكشد و ببندد و اين در وقتى است كه متضرر نشود به سبب حبس بول ، و الا واجب نيست به جهت نفى ضرر و عسر ، پس اين زن كه سؤال از حكم آن شده هر گاه تقصير كرده در محافظت خون ، بايد طهارت را اعاده كند خواه وضو و خواه غسل .
پس فرج خود را مىشويد و خود را محافظت مىكند و اعاده طهارت مىكند و نماز مىكند و اما اگر تقصير نكرده و به سبب غلبه و كثرت ، خون بيرون آمده بر او لازم نيست اعاده طهارت . و به همان طهارت نماز كند و ظاهر اين است كه در اثناى نماز هم همين حكم باشد چنان كه ظاهر عبارت شهيد است در ذكرى .
< / السؤال = 1441 > < السؤال = 1448 > 12 - سؤال : هر گاه مستحاضه بعد از آنكه وضو را براى نماز ساخت و نماز كرد يا هنوز نماز نكرده خون او منقطع شود و همچنين در صورتى كه غسل بر او لازم بود و غسل كرد و قبل از نماز يا بعد خون منقطع شد آيا اعاده وضو و غسل ضرور است يا نه ؟
جواب : شيخ طوسى ( ره ) حكم كرده است در وضو به لزوم اعاده ، و ظاهر اين است كه حكم غسل همچنين باشد چنان كه شهيد در دروس تعميم كرده است و هم چنين در ذكرى .

10