خوئى ، تبريزى ، زنجانى : چنانچه صاحبش آن چيز را در كارى كه شرط آن پاكى است استعمال مىكند ، مانند ظروفى كه در خوردن و آشاميدن استعمال مىشود ، واجب است نجس شدن آن را به او بگويد و امّا مثل لباس ، نجس شدن او را لازم نيست بگويد ، اگر چه بداند صاحبش با او نماز مىخواند ( خوئى ، تبريزى : زيرا كه پاك بودن لباس در نماز شرط واقعى نيست ) . مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 142 . < صفحة فارغة > [ مسأله 147 بچه مميزى كه خوب و بد را مىفهمد ] < / صفحة فارغة > مسأله 147 بچه مميزى كه خوب و بد را مىفهمد اگر تكليفش هم نزديك است اگر بگويد چيزى را آب كشيدم ، دوباره بايد آن را آب كشيد ( 1 ) ، ولى اگر بگويد چيزى كه در دست اوست نجس است احتياط آن است كه از آن اجتناب كنند ( 2 ) اگر چه بعيد نيست اعتبار قول صبىّ مراهق . ( 1 ) بهجت : مگر اين كه انسان بداند آن را درست آب كشيده است ولى اگر بگويد چيزى كه در اختيار اوست ، نجس است ، احتياط واجب آن است كه از آن اجتناب كنند . ( 2 ) اراكى : بقيه مسأله ذكر نشده . نورى : احتياط واجب آن است كه از آن اجتناب كنند . گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر بچّهاى كه تكليفش نزديك است ، به پاك بودن يا نجس بودن چيزى كه در دست خودش مىباشد خبر دهد ، پذيرفته است ( صافى : به شرط حصول اطمينان ) و اگر به پاكى يا نجس بودن چيزى كه در دست او نيست خبر دهد ، گفتهاش پذيرفته نيست . خوئى ، تبريزى : مسأله اگر بچّه بگويد چيزى نجس است يا چيزى را آب كشيده نبايد حرف او را قبول كرد . ولى بچّهاى كه تكليفش نزديك است اگر بگويد چيزى را آب كشيدم ، در صورتى كه آن چيز در تصرّف او باشد يا آن بچّه مورد اطمينان باشد حرف او قبول مىشود و همچنين اگر بگويد چيزى نجس است . سيستانى : بچهاى كه مميز است و پاكى و نجسى را به خوبى درك مىكند . . سيستانى : در صورتى كه آن چيز در تصرف او باشد يا گفتهاش مورد اطمينان باشد . . فاضل : مسأله اگر بچّه مميّزى كه خوب و بد را مىفهمد بگويد چيزى كه در دست اوست نجس است و يا بگويد آن چيز را آب كشيدم ، بعيد نيست حرف او معتبر باشد . مكارم : مسأله هر گاه ذو اليد يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست خبر دهد كه آن چيز ، نجس يا پاك است بايد قبول كرد ، خواه عادل باشد يا نه ، به شرط اين كه بالغ باشد ، بنا بر اين خبر دادن غير بالغ در اين باره قبول نيست ، مگر اين كه اطمينان از گفتهء او حاصل شود . زنجانى : مسأله اگر بچه بگويد چيزى نجس است يا چيزى را آب كشيده و از گفته او اطمينان حاصل نشود ، نبايد حرف او را قبول كرد ؛ ولى بچهء مميز كه طهارت و نجاست را مىفهمد اگر بدانيم چيزى را آب كشيده ، مىتوان آن را پاك دانست ، هر چند اطمينان نداشته باشيم كه درست آب كشيده است و نيز اگر مميز چيزى را كه در دستش است بگويد نجس است و از قول او اطمينان حاصل نشود ، بنا بر احتياط بايد از آن اجتناب كرد .