مكارم : مسأله روزه گرفتن زن ( روزه مستحبى ) در صورتى كه حق شوهرش از بين برود بدون اجازه او جايز نيست و اگر حق او از بين نرود نيز بنا بر احتياط واجب بايد با اجازه شوهر باشد . سيستانى : مسأله اگر روزه مستحبى زن با حق استمتاع شوهر منافات داشته باشد حرام است و همچنين روزهاى كه واجب است ولى روز معينى ندارد مانند نذر غير معين و در اين صورت بنا بر احتياط واجب روزه باطل است و از نذر كفايت نمىكند . و همچنين است بنا بر احتياط واجب اگر شوهر او را از گرفتن روزهء مستحبى يا واجب غير معيّن نهى نمايد اگر چه با حق او منافات نداشته باشد و احتياط مستحب آن است كه بدون اجازهء او روزهء مستحبى نگيرد . بهجت : مسأله بنا بر احتياط روزهء مستحبى براى زن ، بدون اذن شوهر صحيح نيست ، چه منافات با حق شوهر داشته باشد و چه نداشته باشد ، و اگر شوهر به خاطر منافات با حقش ، زن را از روزهاى كه به نحوى بر خود واجب نموده منع كند ، در صورتى كه وقت روزه وسعت دارد زن نبايد روزه بگيرد ، ولى اگر وقت روزه تنگ شود اذن شوهر شرط نيست . < صفحة فارغة > [ مسأله 1741 روزهء مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 1741 روزهء مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر يا جدّ شود جايز نيست بلكه اگر اسباب اذيت آنان نشود ( 1 ) ولى او را از گرفتن روزهء مستحبى جلوگيرى كنند احتياط واجب آن است كه روزه نگيرد . ( 1 ) اراكى : ولى پدر يا جدّ او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى كنند نبايد روزه بگيرد . گلپايگانى ، صافى : مسأله روزهء مستحبى اولاد اگر باعث اذيت پدر يا مادر شود با نهى آنان حرام است ، بلكه اگر از آن نهى نكنند ولى سبب اذيت آنان شود ، يا جدّ نهى نمايد و روزه سبب اذيت او شود بنا بر احتياط واجب روزهء اولاد جايز نيست . خوئى ، تبريزى ، زنجانى : مسأله روزهء مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر ( خوئى ، تبريزى : يا جدّ ) شود حرام است . سيستانى : مسأله روزهء مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت ناشى از شفقت پدر و مادر شود حرام است . نورى : مسأله اولاد با نهى پدر و مادر ، مخصوصاً در صورتى كه روزه گرفتن آنها موجب اذيت پدر و مادر باشد از گرفتن روزه مستحبى خوددارى كنند . مكارم : مسأله روزهء مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر شود جايز نيست ، ولى اجازه گرفتن از آنها لازم نمىباشد . بهجت : مسأله بنا بر احتياط مستحبّ در صحيح بودن روزهء مستحبى فرزند ، اذن پدر و مادر شرط است ، گر چه بنا بر اقوى همين كه موجب ناراحتى آنها نشود و يا نهى نكرده باشند روزهاش صحيح است . فاضل : مسأله روزه مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر يا جدّ به خاطر شفقت بر اولاد شود جايز نيست .