( 2 ) سيستانى : اگر بخواهد روزهء قضا يا كفاره بگيرد بايد آن را معين نمايد مثلًا نيت كند كه روزهء قضا يا روزهء كفاره مىگيرم . . ( 3 ) گلپايگانى ، صافى : و همچنين در روزهء مستحبى و روزهاى كه زمانش معين است تعيين لازم نيست . . نورى : و همچنين در روزهء مستحبى كه زمان خاص ندارد و روزهاى كه زمانش معين است مانند روزهء روز عيد غدير مثلًا تعيين لازم نيست . . ( 4 ) گلپايگانى ، صافى : بلكه در روزهء ماه رمضان اگر نداند . . ( 5 ) سيستانى : و در روزه نذر و مانند آن قصد نذر لازم نيست . بهجت : مگر اين كه روزه براى ميّت گرفته باشد كه در اين صورت روزهء ماه رمضان حساب نمىشود و صحيح بودن آن مورد تأمّل است . مگر اين كه مقصود او به دو قسمت جداگانه تقسيم شود يكى روزهء واجب و يكى هم براى ديگرى بودن روزه كه در اين صورت بنا بر أظهر روزهء ماه رمضان محسوب مىشود . مسأله اختصاصى بهجت : مسأله 1270 هر گاه در ماه رمضان يا روزهء واجب معين ، نيت روزه را عمداً ترك نمايد تا صبح داخل شود ، روزهء آن روزش صحيح نيست و قضا بر او واجب است ولى وجوب كفّاره محل تأمل است . < صفحة فارغة > [ مسأله 1556 اگر بداند ماه رمضان است ] < / صفحة فارغة > مسأله 1556 اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نيت روزهء غير رمضان كند ، نه روزهء رمضان حساب مىشود و نه روزهاى كه قصد كرده است ( 1 ) . ( 1 ) خوئى ، تبريزى ، زنجانى : بنا بر احتياط واجب . سيستانى : روزهاى كه قصد كرده است حساب نمىشود و همچنين روزهء ماه رمضان حساب نمىشود ، اگر آن قصد ، با قصد قربت منافات داشته باشد ، بلكه اگر منافات هم نداشته باشد بنا بر احتياط روزهء ماه رمضان حساب نمىشود . مكارم : مسأله اگر عمداً در ماه مبارك رمضان نيت روزهء غير ماه رمضان را كند ( در حالى كه مىداند در ماه رمضان روزهء غير ماه رمضان صحيح نيست ) روزهء او باطل است ، يعنى نه از رمضان حساب مىشود و نه از غير آن . < صفحة فارغة > [ مسأله 1557 اگر مثلًا به نيت روز اول ماه روزه بگيرد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1557 اگر مثلًا به نيت روز اول ماه روزه بگيرد ، بعد بفهمد دوم يا سوم بوده ، روزهء او صحيح است . مكارم : مسأله لازم نيست در موقع نيّت معيّن كند كه روز اوّل ماه است يا دوّم يا غير آن ، حتَّى اگر روزى را تعيين كند مثلًا بگويد به نيّت روز دوّم ماه روزه مىگيرم ، بعد معلوم شود سوّم بوده روزهء او صحيح است . < صفحة فارغة > [ مسأله 1558 اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بى هوش شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 1558 اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بى هوش شود و در بين روز به هوش آيد ، بنا بر احتياط واجب بايد روزهء آن روز را تمام نمايد و اگر تمام نكرد قضاى آن را به جا آورد ( 1 ) .