ج : اگر بعد از تولد در تهران ، در آنجا رشد و نمو نكرده باشيد ، تهران وطن اصلى شما محسوب نمىشود ، بنا بر اين اگر تهران و ساوه را به عنوان وطن اتخاذ نكرده باشيد ، در آنجا حكم وطن بر شما جارى نمىشود .
< صفحة فارغة > [ س 697 شخصى از وطنش اعراض نكرده است ] < / صفحة فارغة > س 697 : شخصى از وطنش اعراض نكرده است و در حال حاضر حدود شش سال است كه در شهر ديگرى اقامت دارد ، در صورتى كه به وطن خود برگردد ، با توجه به اين كه بر تقليد امام راحل " قدس سره " باقى مانده ، آيا نماز خود را بايد تمام بخواند يا شكسته ؟
ج : تا از وطن سابق خود اعراض نكرده ، حكم وطن نسبت به او باقى است و نماز وى در آنجا تمام و روزه‌اش صحيح است .
< صفحة فارغة > [ س 698 قصد قطعى بر توطَّن در محل تحصيل ] < / صفحة فارغة > س 698 : دانشجوئى خانه‌اى را در شهر تبريز براى تحصيل در دانشگاه آن به مدت چهار سال اجاره كرده است ، همچنين وى در صورت امكان ، قصد ماندن دائمى در تبريز را دارد ، در حال حاضر در ايام ماه مبارك رمضان گاهى به وطن اصلىاش رفت و آمد مىكند ، آيا آن دو مكان ، براى او دو وطن محسوب مىشوند ؟
ج : اگر در حال حاضر قصد قطعى بر توطَّن در محل تحصيل نداشته باشد ، آنجا حكم وطن را براى او نخواهد داشت . ولى حكم وطن بودن وطن اصلى او تا زمانى كه از آن اعراض نكرده ، نسبت به وى باقى است .
< صفحة فارغة > [ س 699 بدون اين كه از وطن اصلى خود اعراض كرده باشم ] < / صفحة فارغة > س 699 : من در شهر كرمانشاه به دنيا آمده‌ام و شش سال است كه در تهران ساكن هستمو بدون اين كه از وطن اصلى خود اعراض كرده باشم ، قصد توطن در تهران كرده‌ام . اگر در هر يك يا دو سال از منطقه‌اى به منطقهء ديگرى از مناطق تهران منتقل شوم ، نماز و روزه‌ام در آنجا چه حكمى دارد ؟ و چون بيشتر از شش ماه است كه در منطقهء جديدى از تهران ساكن هستيم ، آيا آنجا براى ما حكم وطن را دارد يا خير ؟ هنگامى كه در طول روز به مناطق مختلف تهران رفت و آمد مىكنيم ، نماز و روزهء ما چه حكمى دارد ؟
ج : اگر در تهران فعلى و يا محله‌اى از آن قصد توطن نموده‌ايد ، سراسر آنجا وطن شما محسوب مىشود ، و در تمامى محله هاى تهران حكم وطن بر شما جارى است و نمازتان تمام و روزهء شما صحيح است و تردد شما در تهران فعلى حكم سفر را ندارد .
< صفحة فارغة > [ س 700 محل كار و سكونت فعلى شخصى در تهران است ] < / صفحة فارغة > س 700 : محل كار و سكونت فعلى شخصى از اهالى روستا در تهران است و پدر و مادر او در روستا زندگى مىكنندو در آن ملك و آب دارند ، اين شخص براى ديدار و كمك به آنجا مىرود ، ولى تمايلى به بازگشت به آنجا براى سكونت ندارد ، با توجه به اين كه آنجا زادگاه وى است ، نماز و روزه‌اش در آنجا چه حكمى دارد ؟
ج : اگر قصد مراجعت به آن روستا براى سكونت و زندگى ندارد ، بلكه تصميم به عدم مراجعت دارد ، حكم وطن بر او در آنجا جارى نمىشود .
< صفحة فارغة > [ س 701 محل تولد شخص هر چند در آنجا ساكن نباشد ] < / صفحة فارغة > س 701 : آيا محل تولد شخص هر چند در آنجا ساكن نباشد ، وطن محسوب مىشود ؟
ج : اگر در آنجا مدتى مانده و رشد و نمو كرده باشد ، تا از آن اعراض نكرده است ، حكم وطن را دارد و در غير اين صورت حكم وطن ندارد .

746