( 2 ) خوئى ، تبريزى : احتياط واجب ( سيستانى : احتياط مستحب ) آن است كه نماز احتياط را بخواند و بدون خواندن نماز احتياط ، نماز را از سر نگيرد و اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مىكند نماز را از سر بگيرد ، نماز دومش هم ( سيستانى : بنا بر احتياط واجب ) باطل است ، ولى اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مىكند مشغول نماز شود ، نماز دومش صحيح است . ( 3 ) بهجت : و در صورتى كه قصد قربت حاصل شود مثل اين كه بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مىكند ، مشغول نماز شده ، نماز دوّمش صحيح است . ( 4 ) نورى : مانند پشت كردن به قبله . .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1202 وقتى يكى از شكهاى صحيح براى انسان پيش آيد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1202 وقتى يكى از شكهاى صحيح براى انسان پيش آيد چنان كه گفته شد بايد فكر كند ( 1 ) ولى اگر چيزهايى كه به واسطهء آنها ممكن است يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا شود ، از بين نمىرود ، چنانچه كمى بعد فكر كند اشكال ندارد ( 2 ) ، مثلًا اگر در سجده شك كند مىتواند تا بعد از سجده ، فكر كردن را تأخير بيندازد . اين مسأله در رسالهء آيات عظام : خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، زنجانى و بهجت نيست ( 1 ) گلپايگانى ، صافى ، نورى : بايد فوراً فكر كند . . ( 2 ) فاضل : چنان كه گفته شد بايد فوراً فكر كند پس اگر چيزهايى كه به واسطهء آنها ممكن است يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا شود براى او پيش نيايد شك او از بين نمىرود و چنانچه كمى بعد هم فكر كند اشكال ندارد . . مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1200 .
مسائل اختصاصى خوئى ، تبريزى : مسأله 1211 وقتى يكى از شكهاى باطل براى انسان پيش آيد و بداند كه اگر به حالت بعدى منتقل شود براى او يقين يا گمان پيدا مىشود جايز نيست با حالت شك نماز را ادامه دهد مثلًا اگر در حال ايستادن شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر و بداند كه اگر به ركوع رود به يك طرف يقين يا گمان پيدا مىكند ، جايز نيست با اين حال ركوع كند .
زنجانى : بنا بر احتياط مستحب با حالت شك نماز را ادامه ندهد ؛ مثلًا اگر در حال ايستادن شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر و بداند كه اگر به ركوع رود به يك طرف يقين يا گمان پيدا مىكند ، بنا بر احتياط مستحب با اين حال ركوع نكند ، بلكه صبر كند تا براى وى يقين يا گمان پيدا شود ؛ ولى اگر لازم باشد به قدرى صبر كند كه صورت نماز به هم بخورد لازم است به حالت بعد منتقل شود .
سيستانى : در صورتى كه شك باطل او در دو ركعت اول نماز باشد . .
سيستانى : و امّا در بقيهء شكهاى باطل ظاهراً مىتواند نماز را ادامه دهد تا يقين يا گمان براى او پيدا شود .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1203 اگر اول گمانش به يك طرف بيشتر باشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1203 اگر اول گمانش به يك طرف بيشتر باشد ، بعد دو طرف در نظر او مساوى شود ، بايد به دستور شك عمل نمايد ( 1 ) . و اگر اول دو طرف در نظر او مساوى باشد و به طرفى كه وظيفهء اوست بنا بگذارد ، بعد گمانش به طرف ديگر برود ، بايد همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند . اين مسأله ، در رسالهء آيت الله بهجت نيست

654