< صفحة فارغة > [ مسأله 1012 اگر در ركعت سوم يا چهارم مىخواست حمد بخواند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1012 اگر در ركعت سوم يا چهارم مىخواست حمد بخواند تسبيحات به زبانش آمد ، يا مىخواست تسبيحات بخواند حمد به زبانش آمد ( 1 ) بايد آن را رها كند ( 2 ) و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند . ولى اگر عادتش خواندن چيزى بوده كه به زبانش آمده ( 3 ) و در خزانه قلبش آن را قصد داشته مىتواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است ( 4 ) . ( 1 ) سيستانى : چنانچه به كلَّى خالى از قصد نماز بوده حتّى در ضمير ناخودآگاه . . ( 2 ) اراكى : بنا بر احتياط واجب بايد آن را رها كند . .
فاضل : در چنين صورتى أقوى آن است آن را رها كند . . ( 3 ) خوئى ، اراكى ، تبريزى : مىتواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است .
زنجانى : همان را تمام مىكند و نمازش صحيح است . ( 4 ) گلپايگانى ، صافى : اگر قصدش خواندن چيزى بوده كه به زبانش آمده ، اگر چه به واسطهء عادت باشد مىتواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است .
سيستانى : اگر خالى از قصد نبوده ، مثل آن كه عادتش خواندن چيزى بوده كه به زبانش آمده ، مىتواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است .
مكارم : اگر هر دو در نيّت او بوده است هر كدام به زبانش آيد ، كافى است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1013 كسى كه عادت دارد در ركعت سوم و چهارم تسبيحات بخواند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1013 كسى كه عادت دارد در ركعت سوم و چهارم تسبيحات بخواند ( 1 ) اگر بدون قصد مشغول خواندن حمد شود ( 2 ) بايد ( 3 ) آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند ( 4 ) . اين مسأله ، در رسالهء آيت الله مكارم نيست ( 1 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : اگر از عادت خود غفلت نمايد و به قصد اداءِ وظيفه مشغول خواندن حمد شود ، كفايت مىكند و لازم نيست دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند .
صافى : اگر با غفلت از عادت خود به قصد اداى وظيفه ، حمد بخواند كفايت مىكند . ( 2 ) اراكى : كفايت مىكند . [ پايان مسأله ] زنجانى : اگر بدون قصد ، حمد به زبانش آمد . . ( 3 ) فاضل : أقوى آن است كه . . ( 4 ) زنجانى : ولى اگر از عادت خود غفلت كند و به قصد انجام وظيفه حمد را بخواند ، مىتواند آن را تمام كرده و نمازش صحيح است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1014 در ركعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبيحات استغفار كند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1014 در ركعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبيحات استغفار كند ، مثلًا بگويد : " اسْتَغْفِرُ الله رَبِي وَاتُوبُ الَيْه " يا بگويد " اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي " ( 1 ) ( و اگر به گمان آن كه حمد يا تسبيحات را گفته مشغول گفتن استغفار شود و شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده ، يا نه ، بايد به شك خود اعتنا ننمايد ( 2 ) ) ولى اگر ( 3 ) نمازگزار پيش از خم شدن براى ركوع در حالى كه مشغول گفتن استغفار نيست ، شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد حمد يا تسبيحات را بخواند ( 4 ) . اين مسأله ، در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) مكارم : بقيه مسأله ذكر نشده .
خوئى ، تبريزى : و اگر نمازگزار پيش از خم شدن براى ركوع اگر چه مشغول

557