بهجت : مسأله نافلهء ظهر و عصر در سفر يعنى در جايى كه بايد نماز ظهر و عصر را شكسته بخواند ساقط مىشود ؛ و امّا در جايى كه مخيّر است نمازش را تمام و يا شكسته بخواند أظهر عدم سقوط نافلهء ظهر و عصر است ؛ و امّا در نافلهء عشا أظهر عدم سقوط آن در سفر است ولى احتياط اين است كه به نيت اين كه شايد مطلوب باشد به جا آورد .
مكارم : مسأله نافلهء ظهر و عصر را در سفر نبايد خواند و احتياط آن است كه نافلهء عشا را نيز ترك كند ، اما بقيهء نافله هاى روزانه يعنى نافلهء صبح و مغرب و نافلهء شب در سفر ساقط نمىشود .
زنجانى : مسأله نافلهء ظهر و عصر در سفر ساقط مىشود ، و نافلهء عشا بنا بر احتياط به قصد رجاء خوانده شود .
وقت نافله هاى يوميّه < صفحة فارغة > [ مسأله 768 نافلهء نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود ] < / صفحة فارغة > مسأله 768 نافلهء نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود و وقت آن ( 1 ) از اول ظهر تا موقعى كه آن مقدار از سايهء شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود ( 2 ) ، به اندازهء دو هفتم آن شود ، مثلًا اگر درازى شاخص هفت وجب باشد ( 3 ) ، هر وقت مقدار سايه‌اى كه بعد از ظهر پيدا مىشود به دو وجب رسيد ( 4 ) ، آخر وقت نافلهء ظهر است ( 5 ) . ( 1 ) گلپايگانى ، خوئى ، تبريزى ، زنجانى ، صافى : وقت فضيلت آن . . ( 2 ) مكارم : بيشتر از دو هفتم طول شاخص شود ، مثلًا اگر طول شاخص هفت وجب است هر وقت مقدار سايه‌اى كه بعد از ظهر پيدا مىشود بيشتر از دو وجب شود وقت نافلهء ظهر تمام شده . ( 3 ) فاضل : مثلًا اگر ارتفاع شاخص هفتاد سانتى متر باشد . . ( 4 ) فاضل : به بيست سانتى متر رسيد . . ( 5 ) بهجت : امّا بعد از اين وقت تا موقعى كه سايه به اندازهء خود شاخص بشود باز هم نافلهء ظهر فضيلت دارد ، ولى از نظر فضيلت به وقت قبلى نمىرسد ؛ و قبل از اذان ظهر و بعد از اين كه سايه به اندازهء شاخص شد به اميد اين كه الآن خواندن آن خوب باشد مىتوانند نافلهء ظهر را بخوانند ولى بنا بر احتياط اگر قبل از ظهر مىخوانند نيّت ادا و اگر بعد از نماز مىخوانند نيت اداء و قضا ننمايند .
گلپايگانى ، صافى : آخر وقت فضيلت نافلهء ظهر است و تا آخر وقت فريضه هر گاه پيش از نماز ظهر ( صافى : پيش از نماز عصر ) به قصد اداء به جا آورد صحيح است و همچنين وقت اداء نافلهء عصر تا وقت اداء فريضهء عصر است .
سيستانى : مسأله نافلهء نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود و وقت آن از اوّل ظهر است ، و تا موقعى كه ممكن باشد آن را پيش از نماز ظهر خواند ، وقت آن ادامه دارد ، ولى اگر شخص نافلهء ظهر را تا موقعى كه آن مقدار از سايهء شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود به اندازهء دو هفتم آن شود يعنى اگر درازى شاخص هفت وجب باشد سايه به دو وجب برسد تأخير بيندازد بهتر است كه در اين موقع نماز ظهر را قبل از نافله بخواند . مگر اين كه يك ركعت از نافله را قبل از آن خوانده باشد كه در اين صورت ، بهتر تمام كردن نافله است قبل از فريضه .
< صفحة فارغة > [ مسأله 769 نافلهء عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود ] < / صفحة فارغة > مسأله 769 نافلهء عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود و وقت آن ( 1 ) تا موقعى است كه آن مقدار از سايهء شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود ، به چهار هفتم آن برسد ( 2 )

427