مقدارى از ثلث را به مصرفى برسانند ، بايد به وصيت او عمل كنند و اگر وصيت نكرده باشد ، آنچه مىماند مال ورثه است .
( مسأله 2730 ) اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او بيشتر باشد ، وصيت او در بيشتر از ثلث در صورتى صحيح است كه ورثه حرفى بزنند يا كارى كنند كه معلوم شود وصيت را اجازه نموده‌اند و تنها راضى بودن آنان كافى نيست و اگر مدتى بعد از مردن او هم اجازه نمايند صحيح است و چنانچه بعضى از ورثه اجازه و بعضى رد نمايند وصيت در حصه آنهائى كه اجازه نموده‌اند صحيح و نافذ است .
( مسأله 2731 ) اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او بيشتر باشد ، و پيش از مردن او ورثه اجازه نمايند ، بعد از مردن او نمىتوانند از اجازه خود برگردند .
( مسأله 2732 ) اگر وصيت كند كه از ثلث او خمس و زكات يا بدهى ديگر او را بدهند و براى نماز و روزه او اجير بگيرند و كار مستحبى هم مثل اطعام به فقراء انجام دهند ، بايد اول بدهى و اجرت قضاء نماز و روزه او را از ثلث بدهند و اگر چيزى زياد آمد به مصرف كار مستحبى كه معين كرده برسانند و چنانچه ثلث مال او فقط به اندازه بدهى او باشد ، و ورثه هم اجازه ندهند كه بيشتر از ثلث مال مصرف شود ، بايد ثلث مال براى نماز و روزه و بدهى تقسيم شود و بقيه بدهى از اصل خارج گردد .
( مسأله 2733 ) اگر وصيت كند كه بدهى او را بدهند و براى نماز و روزه او اجير بگيرند و كار مستحبى هم انجام دهند ، چنانچه وصيت نكرده باشد كه اينها را از ثلث بدهند ، بايد بدهى او را از اصل مال بدهند و اگر چيزى زياد آمد ، ثلث آن را به مصرف نماز و روزه و كارهاى مستحبى كه معين كرده برسانند و در صورتى كه ثلث كافى نباشد پس اگر ورثه اجازه بدهند بايد وصيت او عملى شود و اگر اجازه ندهند ، بايد نماز و روزه را از ثلث بدهند ، و اگر چيزى زياد آمد به مصرف كار مستحبى كه معين كرده برسانند .
( مسأله 2734 ) اگر كسى بگويد كه ميت وصيت كرده فلان مبلغ به من بدهند

483