( مسأله 2723 ) اگر كسى كه وصيت كرده بميرد ، وصى نمىتواند ديگرى را براى انجام كارهاى ميت معين كند و خود از كار كناره نمايد ، ولى اگر بداند مقصود ميت اين نبوده كه خود وصى آن كار را انجام دهد ، بلكه مقصودش فقط انجام كار بوده مىتواند ديگرى را از طرف خود وكيل نمايد .
( مسأله 2724 ) اگر كسى دو نفر را با هم وصى كند و نظرش آن باشد كه هر دو با هم عمل به وصيت كنند چنانچه يكى از آن دو بميرد ، يا ديوانه ، يا كافر شود ، حاكم شرع يك نفر ديگر را بجاى او معين مىكند ، و اگر هر دو بميرند ، يا ديوانه يا كافر شوند ، حاكم شرع دو نفر ديگر را معين مىكند . ولى اگر يك نفر بتواند وصيت را عملى كند ، معين كردن دو نفر لازم نيست .
( مسأله 2725 ) اگر وصى نتواند به تنهائى كارهاى ميت را انجام دهد ، حاكم شرع براى كمك او يك نفر ديگر را معين مىكند .
( مسأله 2726 ) اگر مقدارى از مال ميت در دست وصى تلف شود چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده و يا تعدى نموده ، مثلا ميت وصيت كرده است كه فلان مقدار به فقراى فلان شهر بده و او مال را به شهر ديگر برده و در راه از بين رفته ضامن است و اگر كوتاهى نكرده و تعدى هم ننموده ضامن نيست .
( مسأله 2727 ) هر گاه انسان كسى را وصى كند و بگويد كه اگر آن كس بميرد فلانى وصى باشد ، بعد از آن كه وصى اول مرد ، وصى دوم بايد كارهاى ميت را انجام دهد .
( مسأله 2728 ) حجى كه بر ميت واجب است و بدهكارى و حقوقى را كه مثل خمس و زكات و مظالم ، ادا كردن آنها واجب مىباشد ، بايد از اصل مال ميت بدهند اگر چه ميت براى آنها وصيت نكرده باشد .
( مسأله 2729 ) اگر مال ميت از بدهى و حج واجب و حقوقى كه مثل خمس و زكات و مظالم بر او واجب است زياد بيايد ، چنانچه وصيت كرده باشد كه ثلث يا

482