نداشته بلكه يكى از موارد حفظ آن بوده ، مىتواند آن را بجاى ديگرى كه مال در آنجا محفوظ تر يا مثل محل اولى است ببرد و چنانچه مال در آنجا تلف شود ضامن نيست .
( مسأله 2347 ) اگر صاحب مال ديوانه شود كسى كه امانت را قبول كرده بايد فورا امانت را بولى او برساند و يا بولى او خبر دهد و اگر بدون عذر شرعى مال را بولى او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود بايد عوض آن را بدهد .
( مسأله 2348 ) اگر صاحب مال بميرد امانت‌دار بايد مال را به وارث او برساند يا به وارث او خبر دهد و چنانچه مال را به وارث او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود ضامن است ، ولى اگر براى آن كه مىخواهد بفهمد كسى كه مىگويد من وارث ميتم راست مىگويد يا نه يا ميت وارث ديگرى دارد يا نه ، مال را ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود ضامن نيست .
( مسأله 2349 ) اگر صاحب مال بميرد و چند وارث داشته باشد ، كسى كه امانت را قبول كرده بايد مال را به همه ورثه بدهد ، يا به كسى بدهد كه همه آنان گرفتن مال را به او واگذار كرده‌اند . پس اگر بدون اجازه ديگران تمام مال را به يكى از ورثه بدهد ضامن سهم ديگران است .
( مسأله 2350 ) اگر كسى كه امانت را قبول كرده بميرد ، يا ديوانه شود ، وارث يا ولى او بايد هر چه زودتر به صاحب مال اطلاع دهد يا امانت را به او برساند .
( مسأله 2351 ) اگر امانت دار نشانه‌هاى مرگ را در خود ببيند ، چنانچه ممكن است ، بايد امانت را به صاحب آن يا وكيل او برساند و اگر ممكن نيست بايد آن را به حاكم شرع بدهد و چنانچه به حاكم شرع دسترسى ندارد ، در صورتى كه وارث او امين است و از امانت اطلاع دارد ، لازم نيست وصيت كند و اگر نه بايد وصيت كند و شاهد بگيرد و به وصى و شاهد اسم صاحب مال و جنس و خصوصيات مال و محل آن را بگويد .

411