( مسأله 1687 ) اگر روزه‌دار در ماه رمضان با زن خود كه روزه‌دار است جماع كند ، چنانچه زن را اكراه كرده باشد ، كفاره روزه خودش و روزه زن را بايد بدهد ، و اگر زن به جماع راضى بوده ، بر هر كدام يك كفاره واجب مىشود .
( مسأله 1688 ) اگر زنى شوهر روزه‌دار خود را اكراه كند كه با او جماع نمايد ، واجب نيست كفاره روزه شوهر را بدهد .
( مسأله 1689 ) اگر روزه‌دار در ماه رمضان ، زن خود را اكراه به جماع كند ، و در بين جماع ، زن راضى شود ، بنابر احتياط واجب بايد مرد دو كفاره و زن يك كفاره بدهد .
( مسأله 1690 ) اگر روزه‌دار در ماه مبارك رمضان با زن روزه‌دار خود كه خواب است جماع نمايد ، يك كفاره بر او واجب مىشود ، و روزه زن صحيح است و كفاره هم بر او واجب نيست .
( مسأله 1691 ) اگر مرد زن خود را يا زن شوهر خود را اكراه كند كه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند بجا آورد ، بر هيچ يك از آنها كفاره واجب نيست .
( مسأله 1692 ) كسى كه بواسطه مسافرت يا مرض روزه نمىگيرد ، نمىتواند زن روزه‌دار خود را اكراه به جماع كند . ولى اگر او را اكراه نمايد ، كفاره بر مرد نيز واجب نيست .
( مسأله 1693 ) انسان نبايد در بجا آوردن كفاره كوتاهى كند ، ولى لازم نيست فورا آن را انجام دهد .
( مسأله 1694 ) اگر كفاره بر انسان واجب شود و چند سال آن را بجا نياورد چيزى بر آن اضافه نمىشود .
( مسأله 1695 ) كسى كه بايد براى كفاره يك روز شصت فقير را طعام بدهد ، نمىتواند به هر كدام از آنها بيشتر از يك مد كه تقريبا ده سير است طعام بدهد يا يك

293