سراشيب باشد و امام در طرفى كه بلند تر است بايستد در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد و طورى باشد كه به آن زمين مسطح بگويند مانعى ندارد .
( مسأله 1425 ) اگر جاى مأموم بلند تر از جاى امام باشد اشكال ندارد ولى اگر بقدرى بلند تر باشد كه نگويند اجتماع كرده‌اند ، جماعت صحيح نيست .
( مسأله 1426 ) اگر بين كسانى كه در يك صف ايستاده‌اند يك نفر كه نمازش باطل است فاصله شود ، مىتوانند اقتداء كنند ، و أما اگر چند نفر كه نمازشان باطل است فاصله شوند يا از جهت ديگر فاصله زيادى باشد نمىتوانند اقتداء كنند .
( مسأله 1427 ) بعد از تكبير امام اگر صف جلو آماده نماز ، و تكبير گفتن آنان نزديك باشد ، كسى كه در صف بعد ايستاده ، مىتواند تكبير بگويد ولى احتياط مستحب آنست كه صبر كند تا تكبير صف جلو تمام شود .
( مسأله 1428 ) اگر بداند نماز يك صف از صف هاى جلو باطل است در صف هاى بعد نمىتواند اقتداء كند ، ولى اگر نداند نماز آنان صحيح است يا نه مىتواند اقتداء نمايد .
( مسأله 1429 ) هر گاه بداند نماز امام باطل است مثلا بداند امام وضوء ندارد اگر چه خود امام ملتفت نباشد ، نمىتواند به او اقتداء كند .
( مسأله 1430 ) اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده ، يا كافر بوده ، يا به جهتى نمازش باطل بوده ، مثلا بى وضوء نماز خوانده ، در صورتى كه مثل زياد كردن ركوع از كارهائى كه نماز فرادى را ولو سهوا باطل مىكند نكرده باشد ، نمازش صحيح است .
( مسأله 1431 ) اگر در بين نماز شك كند كه اقتداء كرده يا نه ، اگر بنايش بر جماعت خواندن بوده و احتمال دهد كه از روى فراموشى نيت جماعت نكرده است ، چنانچه در حالى باشد ، كه وظيفه مأموم است مثلا به حمد و سوره امام گوش مىدهد ، مىتواند نماز را به جماعت تمام كند . و اگر مشغول كارى باشد كه هم وظيفه امام

253