و سزاوار نيست كه انسان بدون عذر نماز جماعت را ترك كند .
( مسأله 1411 ) مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند ، و نماز جماعت از نماز اول وقت كه فرادى - يعنى تنها خوانده شود - بهتر است ولى نماز فرادى در وقت فضيلت افضل از نماز جماعت در غير وقت فضيلت است و نيز نماز جماعتى را كه مختصر بخوانند از نماز فرادى كه آن را طول بدهند بهتر مىباشد .
( مسأله 1412 ) وقتى كه جماعت بر پا مىشود ، مستحب است كسى كه نمازش را فرادى خوانده دوباره با جماعت بخواند . و اگر بعد بفهمد كه نماز اولش باطل بوده ، نماز دوم او كافيست .
( مسأله 1413 ) اگر امام يا مأموم بخواهد نمازى را كه به جماعت خوانده دوباره با جماعت بخواند ، چنانچه احتمال فساد آن نماز را ندهد اشكال دارد احتياط واجب صحيح نيست مگر بطور امامت و در مأمومين كسانى باشند كه نماز واجب را نخوانده باشند .
( مسأله 1414 ) كسى كه در نماز به حدى وسواس دارد كه موجب بطلان نمازش مىشود و فقط در صورتى كه نماز را با جماعت بخواند ، از وسواس راحت مىشود ، بايد نماز را با جماعت بخواند .
( مسأله 1415 ) اگر پدر يا مادر به فرزند خود امر كند كه نماز را به جماعت بخواند ، در صورتى كه ترك آن موجب عقوقش شود نماز جماعت بر او واجب مىشود .
( مسأله 1416 ) نماز مستحب را نمىشود به جماعت خواند ، مگر نماز استسقاء - كه براى آمدن باران مىخوانند - و نمازى كه واجب بوده و به جهتى مستحب شده است ، مانند نماز عيد فطر و قربان كه در زمان امام ( ع ) واجب بوده و بواسطه غايب شدن ايشان مستحب مىباشد .
( مسأله 1417 ) موقعى كه امام جماعت نماز يوميه مىخواند ، هر كدام از

251