بايد آن را رها كند ، و در اين صورت اگر ممكن باشد كسرى نماز را بجا آورد و اگر ممكن نباشد ، نماز را دوباره بخواند ، مثلا در شك بين سه و چهار اگر موقعى كه دو ركعت نماز احتياط نشسته را مىخواند ، يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده ، چون نمىتواند دو ركعت نشسته را بجاى دو ركعت ايستاده حساب كند ، بايد نماز احتياط نشسته را رها كند ، پس اگر قبل از ركوع اول نماز احتياط يادش آمده بود بايد كسرى نمازش را بخواند و اگر بعد از آن بوده بايد نماز را دوباره بجا آورد .
( مسأله 1235 ) اگر شك كند نماز احتياطى را كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه ، چنانچه وقت نماز گذشته به شك خود اعتنا نكند ، و اگر وقت دارد ، در صورتى كه بين شك و نماز زياد طول نكشيده و كارى هم مثل رو گرداندن از قبله كه نماز را باطل مىكند انجام نداده ، بايد نماز احتياط را بخواند . و اگر كارى كه نماز را باطل مىكند بجا آورده ، يا بين نماز و شك او زياد طول كشيده ، اعتناء به شك ننمايد .
( مسأله 1236 ) اگر در نماز احتياط ، ركنى را زياد كند ، يا مثلا بجاى يك ركعت دو ركعت بخواند ، نماز احتياط باطل مىشود ، و بايد دوباره اصل نماز را بخواند .
( مسأله 1237 ) موقعى كه مشغول نماز احتياط است اگر در يكى از كارهاى آن شك كند ، چنانچه محل آن نگذشته ، بايد بجا آورد ، و اگر محلش گذشته ، بايد به شك خود اعتناء نكند ، مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند ، و اگر به ركوع رفته بايد به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1238 ) اگر در شماره ركعتهاى نماز احتياط شك كند ، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند ، بايد بنا را بر كمتر بگذارد ، و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند ، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد ، مثلا موقعى كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتياط است ، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده ،

221