شك كند كه يك يا دو سجده را بجا آورده يا نه ، و در همان موقع يكى از شكهائى كه بعد از تمام شدن دو سجده صحيح است ، برايش پيش آيد نمازش باطل است .
( مسأله 1217 ) اگر موقعى كه ايستاده بين سه و چهار يا بين سه و چهار و پنج شك كند ، و يادش بيايد كه يك يا دو سجده از ركعت پيش را بجا نياورده نمازش باطل است .
( مسأله 1218 ) اگر شك او از بين برود ، و شك ديگرى برايش پيش آيد ، مثلا اول شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بعد شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت ، بايد بدستور شك دوم عمل نمايد .
( مسأله 1219 ) اگر بعد از نماز شك كند كه در حال نماز مثلا بين دو و چهار شك كرده ، يا بين سه و چهار ، بهتر آنست كه بدستور هر دو عمل كند و نماز را دوباره بخواند . و جايز است كه نماز را به هم زده و دوباره بخواند .
( مسأله 1220 ) اگر بعد از نماز بفهمد كه در حال نماز شكى براى او پيش آمده ، ولى نداند از شكهاى باطل يا صحيح بوده ، و اگر از شكهاى صحيح بوده نداند كدام قسم آن بوده است ، بهتر آنست كه دو ركعت نماز احتياط ايستاده و يك ركعت ايستاده و دو ركعت نشسته و دو سجده سهو بجا آورد و نماز را هم دوباره بخواند . و جايز است نماز را به هم زده و دوباره بخواند .
( مسأله 1221 ) كسى كه نشسته نماز مىخواند ، اگر شكى كند كه بايد براى آن يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند ، بايد يك ركعت نشسته بجا آورد . و اگر شكى كند كه بايد براى آن دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند ، بايد دو ركعت نشسته بجا آورد .
( مسأله 1222 ) كسى كه ايستاده نماز مىخواند ، اگر موقع خواندن نماز احتياط از ايستادن عاجز شود ، بايد مثل كسى كه نماز را نشسته مىخواند كه حكم آن در مسأله پيش گفته شد ، نماز احتياط را بجا آورد .

218