او نجس شود و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ، بفهمد كه نجس شده يا بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس نماز را به هم نمىزند ، و مىتواند لباس را بيرون آورد بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند ، يا اگر چيزى ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند ، اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمىتواند آب بكشد يا عوض كند ، بايد با همان لباس نجس نماز را تمام كند .
( مسأله 814 ) كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن او نجس شود ، و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ، ملتفت شود كه نجس شده يا بفهمد بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن بدن نماز را به هم نمىزند بدن را آب بكشد و اگر نماز را به هم مىزند ، بايد با همان حال نماز را تمام كند ، و نماز او صحيح است .
( مسأله 815 ) كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد ، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده ، نماز او صحيح است .
( مسأله 816 ) اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند ، و بعد از نماز بفهمد پاك نشده نمازش صحيح است .
( مسأله 817 ) اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين كند كه از خونهاى نجس نيست ، مثلا يقين كند كه خون پشه است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائى بوده كه نمىشود با آن نماز خواند ، نماز او صحيح است .
( مسأله 818 ) اگر يقين كند خونى كه در بدن يا لباس او است خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است ، مثلا يقين كند خون زخم و دمل است چنانچه بعد از

147