( مسأله 318 ) كسى كه بول او قطره قطره مىريزد بايد براى نماز بوسيله كيسه‌اى كه در آن پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مىكند ، خود را حفظ نمايد ، و احتياط واجب آنست كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد ، و نيز كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن غائط خوددارى كند ، چنانچه ممكن باشد بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاى ديگر جلوگيرى نمايد . و احتياط واجب آنست كه اگر مشقت ندارد ، براى هر نماز مخرج غائط را آب بكشد .
( مسأله 319 ) كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند ، در صورتى كه ممكن باشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگيرى نمايد بهتر آنست كه جلوگيرى نمايد ، بلكه اگر مرض او به آسانى معالجه شود ، احوط واجب آنست كه خود را معالجه نمايد .
( مسأله 320 ) كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند ، بعد از آن كه مرض او خوب شد ، لازم نيست نمازهائى را كه در وقت مرض مطابق وظيفه‌اش خوانده قضا نمايد . ولى اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود ، بايد نمازى را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند .
( مسأله 321 ) اگر كسى مرضى دارد كه نمىتواند از خارج شدن باد جلوگيرى كند ، بايد بوظيفه كسانى كه نمىتوانند از بيرون آمدن غائط خوددارى كنند عمل نمايد .
چيزهائى كه بايد براى آنها وضو گرفت ( مسأله 322 ) براى شش چيز وضو گرفتن واجب است : ( ( اول ) ) براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت . و در نمازهاى مستحب شرط صحت است .
( ( دوم ) ) براى سجده و تشهد فراموش شده ، اگر بين آنها و نماز حدثى از او سر زده مثلا بول كرده باشد ، ولى براى سجده سهو واجب نيست وضو بگيرد .

57