( ( سوم ) ) براى طواف واجب خانه كعبه . ( ( چهارم ) ) اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد . ( ( پنجم ) ) اگر نذر كرده باشد كه جائى از بدن خود را به خط قرآن برساند . ( ( ششم ) ) براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده ، يا براى بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن ، در صورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند ، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بىاحترامى به قرآن باشد ، بايد بدون اين كه وضو بگيرد ، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد ، يا اگر نجس شده آب بكشد .
( مسأله 323 ) مس نمودن خط قرآن ، يعنى رساندن جائى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضو ندارد حرام است . ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد .
( مسأله 324 ) جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولى اگر مس نمودن آنان بىاحترامى به قرآن باشد بايد آنان را جلوگيرى كنند .
( مسأله 325 ) كسى كه وضو ندارد بنابر احتياط واجب حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى نوشته شده باشد مس نمايد . و بهتر آنست كه اسم مبارك پيغمبر و اما و حضرت زهراء ( ع ) را هم مس ننمايد .
( مسأله 326 ) اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است . و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد اشكال ندارد و لكن نيت واجب نكند .
( مسأله 327 ) كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده ، وضوى او صحيح است .
( مسأله 328 ) مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام و براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن

58