و پس از مأيوس شدن از پيدايش صاحبش آن را صدقه بدهد ، و احوط ( مستحب ؟ ) اين است كه با اجازه حاكم شرع تصدق كند و اگر بعدا صاحبش پيدا شود ضمانى ندارد .
احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات ( مسأله 2592 ) اگر حيوان حلال گوشت را بدستورى كه بعدا گفته مىشود سر ببرند وحشى باشد يا اهلى ، بعد از جان دادن ، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است ولى حيوانى كه انسان با آن وطى ( نزديكى ) كرده و گوسفندى كه شير خوك خورده و همچنين حيوانى كه نجاستخوار شده ، اگر بدستورى كه در شرع معين نموده‌اند آن را استبراء نكرده باشند ، بعد از سر بريدن گوشت آنها حلال نيست .
( مسأله 2593 ) حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بز كوهى و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعدا وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شده است ، اگر بدستورى كه بعدا گفته مىشود آنها را شكار كنند ، پاك و حلال است ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند و مرغ خانگى و حيوان حلال گوشت وحشى كه بواسطه تربيت كردن اهلى شده است ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود .
( مسأله 2594 ) حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد ، بنابر اين بچه آهو كه نمىتواند فرار كند و بچه كبك كه نمىتواند پرواز نمايد ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود و اگر آهو و بچه‌اش را كه نمىتواند فرار كند ، با يك تير شكار نمايد آهو حلال و بچه‌اش حرام است .
( مسأله 2595 ) حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد اگر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت آن را نمىشود خورد .
( مسأله 2596 ) حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد مانند مار ، مرده آن پاك است ولى با سر بريدن حلال نمىشود .
( مسأله 2597 ) سگ و خوك بواسطه سر بريدن و شكار كردن پاك نمىشوند و خوردن گوشت آنها هم حرام است . و حيوان حرام گوشتى را كه مانند گرگ و پلنگ

454