احكام مالى كه انسان آن را پيدا مىكند ( مسأله 2573 ) مال گم شده‌اى كه از قسم حيوان نيست چنانچه انسان پيدا كند و نشانه‌اى نداشته باشد كه بواسطه آن صاحبش معلوم شود ، و قيمت آن كمتر از يك درهم ( ( 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار ) ) نباشد ، احتياط ( واجب ) آنست كه آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد . و بعيد نيست جايز باشد آن را ملك خود قرار دهد .
( مسأله 2574 ) اگر مالى پيدا كند كه قيمت آن از يك درهم كمتر است چنانچه صاحب آن معلوم باشد و انسان نداند راضى است يا نه ، نمىتواند بدون اجازه او بردارد و اگر صاحب آن معلوم نباشد ، مىتواند به قصد اين كه ملك خودش است بردارد و احتياط واجب آنست كه هر وقت صاحبش پيدا شد ، در صورتى كه تلف نشده خود مال را به او بدهد .
( مسأله 2575 ) هر گاه چيزى را كه پيدا كرده نشانه‌اى دارد كه بواسطه آن مىتواند صاحبش را پيدا كند ، اگر چه بداند صاحب آن سنى يا كافرى است كه اموالش محترم است ، در صورتى كه قيمت آن چيز به مقدار يك درهم برسد بايد از روزى كه آن را پيدا كرده تا يك سال در محل اجتماع مردم اعلان كند .
( مسأله 2576 ) اگر انسان خودش نخواهد اعلان كند ، مىتواند به كسى كه اطمينان دارد بگويد كه از طرف او اعلان نمايد .
( مسأله 2577 ) اگر تا يك سال اعلان كند و صاحب مال پيدا نشود در صورتى كه آن مال را در غير حرم مكه پيدا كرده باشد مىتواند آن را براى خود بردارد ، يا براى صاحبش نگهدارى كند كه هر وقت پيدا شد به او بدهد يا از طرف صاحبش صدقه بدهد . و اگر آن مال را در حرم پيدا كرده باشد احتياط واجب آنست كه تصدق كند . يا براى صاحب آن تا وقتى كه احتمال دارد صاحب آن پيدا شود نگهدارد .
( مسأله 2578 ) اگر بعد از آن كه يك سال اعلان كرد و صاحب مال پيدا نشد مال

451