شرائط فروشنده و خريدار ( مسأله 2089 ) براى فروشنده و خريدار شش چيز شرط است : ( اول ) آن كه بالغ باشند . ( دوم ) آن كه عاقل باشند . ( سوم ) آن كه سفيه نباشند - يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكنند - ( چهارم ) آن كه قصد خريد و فروش داشته باشند ، پس اگر مثلا به شوخى بگويد مال خود را فروختم ، معامله باطل است .
( پنجم ) آن كه كسى آنها را مجبور نكرده باشد . ( ششم ) آن كه جنس و عوضى را كه مىدهند مالك باشند ، و احكام اينها در مسائل آينده گفته خواهد شد .
( مسأله 2090 ) معامله با بچه نا بالغ ، كه مستقل در معامله باشد باطل است ، اما اگر معامله با ولى باشد و بچه نا بالغ مميز فقط صيغه معامله را جارى سازد معامله صحيح است ، بلكه اگر جنس يا پول مال ديگرى باشد و آن بچه وكالة از صاحبش آن مال را بفروشد يا به آن پول چيزى بخرد ظاهر اين است كه معامله صحيح است اگر چه بچه مميز مستقل در تصرف باشد و همچنين است اگر طفل وسيله باشد كه پول را به فروشنده بدهد و جنس را به خريدار برساند ، يا جنس را به خريدار بدهد و پول را به فروشنده برساند اگر چه مميز نباشد معامله صحيح است چون واقعا دو نفر بالغ با يكديگر معامله كرده‌اند ولى بايد فروشنده و خريدار يقين يا اطمينان داشته باشند ، كه طفل جنس يا پول را به صاحب آن مىرساند .
( مسأله 2091 ) اگر از بچه نا بالغ در صورتى كه معامله با آن صحيح نيست ، چيزى بخرد ، يا چيزى به او بفروشد ، بايد جنس يا پولى را كه از او گرفته در صورتى كه مال خود بچه باشد بولى او و اگر مال ديگرى بوده به صاحب آن بدهد ، يا از صاحبش رضايت بخواهد . و اگر صاحب آن را نمىشناسد ، و براى شناختن او هم وسيله‌اى ندارد ، بايد چيزى را كه از بچه گرفته ، از طرف صاحب آن بابت مظالم به فقير بدهد .

361