روزه نذر نگرفته باشد ، احتياط واجب آنست كه پسر بزرگتر قضا نمايد . ولى اگر براى روزه اجير شده و نگرفته باشد قضاء آن بر پسر بزرگ لازم نيست . و نيز اگر قضاء روزه جد بر پدر واجب بوده و پدر آنها را نگرفته بر پسر قضاى آنها لازم نيست .
احكام روزه مسافر ( مسأله 1723 ) مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند ، نبايد روزه بگيرد ، و مسافرى كه نمازش را تمام مىخواند ، مثل كسى كه شغلش مسافرت ، يا سفر او سفر معصيت است ، بايد در سفر روزه بگيرد .
( مسأله 1724 ) مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد ، ولى براى فرار از روزه مسافرت مكروه است . و همچنين است سفر قبل از روز بيست و چهارم در ماه رمضان مگر اين كه سفر براى حج يا عمره يا به جهت ضرورتى باشد .
( مسأله 1725 ) اگر غير روزه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد ، مثلا نذر كرده باشد روز معينى را روزه بگيرد ، بهتر آنست كه تا ناچار نشود در آن روز مسافرت نكند . و اگر در سفر باشد ، چنانچه ممكن است قصد كند كه ده روز در جائى بماند و آن روز را روزه بگيرد ، ولى ظاهر آنست كه سفر جائز است و قصد اقامه واجب نيست و در صورتى كه روزه نگيرد لازم است روزه آن روز را قضا كند .
( مسأله 1726 ) اگر نذر كند روزه بگيرد ، و روز آن را معين نكند ، نمىتواند آن را در سفر بجا آورد . ولى چنانچه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد ، بايد آن را در سفر بجا آورد . و نيز اگر نذر كند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد ، روزه بگيرد ، بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد ، روزه بگيرد .
( مسأله 1727 ) مسافر مىتواند براى خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روزه مستحبى بگيرد . و احوط مستحب اين است كه آن سه روز روزهاى چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد .

299