( مسأله 118 ) اگر انسان در اوقاتى كه نزديكى با زن حرام است مثلا در روز ماه رمضان ، با زن خود نزديكى كند - عرق او پاك است و احتياط مستحب آنست كه با او نماز نخواند .
( مسأله 119 ) اگر جنب از حرام عوض غسل تيمم نمايد ، و بعد از تيمم عرق كند حكم آن عرق ، حكم عرق قبل از تيمم است بنابر احتياط .
( مسأله 120 ) اگر كسى از حرام جنب شود ، و بعد با حلال خود نزديكى كند ، احتياط آنست كه در نماز از عرق خود اجتناب نمايد ، و چنانچه اول با حلال خود نزديكى كند و بعد مرتكب حرام شود اجتناب لازم نيست .
( مسأله 121 ) عرق شتر نجاستخوار و هر حيوانى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده اگر چه پاك است ولى نماز با آن جايز نيست .
راه ثابت شدن نجاست ( مسأله 122 ) نجاست هر چيز از سه راه ثابت مىشود : ( ( اول ) ) آن كه خود انسان يقين يا اطمينان كند چيزى نجس است ، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد . بنابر اين غذا خوردن در قهوه خانه‌ها و مهمانخانه‌هائى كه مردمان لاابالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمىكنند در آنها غذا مىخورند ، اگر انسان يقين يا اطمينان نداشته باشد غذائى را كه براى او آورده‌اند نجس است اشكال ندارد . ( ( دوم ) ) آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است مثلا همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويد ، ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مىباشد ( ( سوم ) ) آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است ، و نيز اگر يك نفر عادل بلكه شخص موثق اگر چه عادل هم نباشد بگويد چيزى نجس است ، بايد از آن چيز اجتناب كرد .
( مسأله 123 ) اگر بواسطه ندانستن مسأله نجس بودن و پاك بودن چيزى

23