6 - عدم اختلاف در قرآن :
ترديدى نيست كه انسان در اثر تكامل فكرى ، اعمال و اقوالش يكنواخت نخواهد بود ، و هر دانشمندى آثار علمى او در مراحل مختلف زندگيش اختلاف پيدا مى كند ، هر چند متخصص در يك فن و وسايل تمركز افكار هم براى او فراهم باشد ، زيرا با تحول فكر ، آثار آن هم متحول مى شود .
قرآن كتابى است مشتمل بر فنونى - از معرفت مبدأ ومعاد و آيات آفاق و انفس و روابط انسان با خالق و خلق ، و وظايف فردى و اجتماعى وقصص امم گذشته و احوال انبيا - كه از زبان درس نخوانده و استاد نديده اى با وجود جميع وسايل پريشانى فكر از ناحيهء ابتلا به مشركين در مكه ، و از ناحيهء جنگ با كفار و كيد و مكر منافقين در مدينه تلاوت شده است .
با در نظر گرفتن تمام اين عوامل ، طبيعى است كه چنين كتابى از بيان چنين كسى مشتمل بر اختلافات زيادى باشد ، به اين جهت عدم اختلاف ، كاشف از نزول آن از افق برتر از فكر انسان است ، كه مقام وحى مقدس از جهالت و غفلت است ( أفلا يتدبرون القرءان ولو كان من عند غير الله لوجدوا فيه اختلفا كثيرا ) . ( 1 ) 7 - تربيت عينى و عملى قرآن :
اگر كسى ادعا كند كه من سر آمد طبيبان جهان هستم ، براى اثبات اين دعوى دو راه وجود دارد :
يكى اين كه كتابى در طب ارائه دهد كه علل امراض و دارو و درمان آنها را به گونه اى بنگارد كه مانندش در كتب طب يافت نشود .
ديگر آن كه مريضى را كه مرض تمام قوا و اعضاى او را فرا گرفته و در آستانهء مرگ است و طبيبان از علاج او عاجز شده اند به او بسپارند ، و او بر آن تن لباس

1 . سوره ء نساء ، آيهء 82 ( آيا پس تدبر نمى كنند قرآن را ، و اگر از نزد غير خدا بود هر آينه يافته بودند در آن اختلاف بسيارى را )

79