سوم : كسى كه صيغه را مى خواند بايد عاقل باشد ، و اما كسى كه بالغ نيست ولى قادر بر انشاء عقد است ، در صورتى كه بدون اذن و اجازه ء ولى براى خودش صيغه را بخواند باطل است ، و با اذن يا اجازه ء ولى مانعى ندارد ، و در صورتى كه صيغه را به وكالت از غير بخواند ، عقدش صحيح است .
چهارم : اگر وكيل زن و شوهر يا ولى آنها صيغه را مى خوانند ، در موقع عقد ، زن و شوهر را معين كنند ، مثلا اسم آنها را ببرند يا به آنها اشاره نمايند ، پس كسى كه چند دختر دارد اگر به مردى بگويد : " زوجتك احدى بناتي " يعنى زن تو نمودم يكى از دخترانم را و او بگويد " قبلت " يعنى قبول كردم ، چون در موقع عقد دختر را معين نكرده اند عقد باطل است .
پنجم : زن و مرد به ازدواج راضى باشند ، ولى اگر زن ظاهرا با كراهت اذن دهد و معلوم باشد قلبا راضى است ، عقد صحيح است .
مسأله 2435 - اگر در عقد يك حرف غلط خوانده شود كه معنى آن را عوض كند ، عقد باطل است .
مسأله 2436 - كسى كه دستور زبان عربى را نمى داند ، اگر عقد را صحيح بخواند و معناى هر كلمه اى از عقد را بداند و از هر لفظى معناى آن را قصد نمايد ، مى تواند عقد را بخواند .
مسأله 2437 - اگر زنى را براى مردى بدون اذن آنان عقد كنند ، و بعد زن و مرد آن عقد را اجازه نمايند ، عقد صحيح است .
مسأله 2438 - اگر زن و مرد يا يكى از آن دو را به ازدواج اكراه نمايند ، در صورتى كه عقد را خود آنها خوانده باشند ، اگر بعد از خواندن عقد راضى شوند ، عقد صحيح است ، ولى اگر ديگرى خوانده است در صورتى كه اجازه كنند - مثلا بگويند به آن عقد راضى هستيم - عقد صحيح است .
مسأله 2439 - پدر و جد پدرى مى توانند براى فرزند نابالغ يا ديوانهء خود كه با حال ديوانگى بالغ شده ازدواج كنند ، و بعد از آن كه آن طفل بالغ شد يا ديوانه عاقل گرديد ، اگر ازدواجى كه براى او كرده اند مفسده اى نداشته ، نمى تواند آن را

656