مسأله 1688 - اگر روزه دار در ماه رمضان زن خود را بر جماع اكراه كند و در بين جماع ، زن راضى شود ، بنابر احتياط واجب مرد دو كفاره و زن يك كفاره بدهد .
مسأله 1689 - اگر روزه دار در ماه رمضان با زن روزه دار خود كه خواب است جماع نمايد ، يك كفاره بر او واجب مى شود ، و روزه ء زن صحيح است و كفاره هم بر او واجب نيست .
مسأله 1690 - اگر مرد زن خود را يا زن شوهر خود را اكراه كند كه غير از جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد ، بر هيچ يك از آنها كفاره واجب نيست .
مسأله 1691 - كسى كه به واسطهء مسافرت يا مرض روزه نمى گيرد ، نمى تواند زن روزه دار خود را بر جماع اكراه نمايد ، ولى اگر او را اكراه كرد ، كفاره بر مرد واجب نيست .
مسأله 1692 - انسان نبايد در به جا آوردن كفاره كوتاهى كند ، ولى لازم نيست فورا آن را انجام دهد .
مسأله 1693 - اگر كفاره بر انسان واجب شود و چند سال بگذرد و انجام ندهد ، چيزى بر آن اضافه نمى شود .
مسأله 1694 - كسى كه بايد براى كفاره ء يك روز ، شصت فقير را طعام بدهد ، نمى تواند يك نفر از آنها را دو مرتبه يا بيشتر سير كند ، يا به هر كدام از آنها بيشتر از يك مد طعام بدهد و زيادى را از كفاره حساب كند ، ولى مى تواند فقير را با عيال او - اگر چه صغير باشند و در صورتى كه از جهت سن به حدى باشند كه در مورد آنها اطعام عرفا صدق كند - سير نمايد ، يا به ولى صغير براى آن صغير يك مد بدهد .
مسأله 1695 - كسى كه قضاى روزه ء ماه رمضان را گرفته ، اگر بعد از ظهر عمدا كارى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد ، بايد به ده فقير هر كدام يك مد طعام بدهد ، و اگر نمى تواند بايد سه روز روزه بگيرد ، و احوط آن است كه پى در پى باشد .

502