خود در حال حيض - بنابر احتياط كفاره ء جمع بر او واجب مى شود ، يعنى بايد يك بنده آزاد كند و دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند ، يا به هر كدام آنها يك مد طعام بدهد ، و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد ، هر كدام آنها كه ممكن باشد واجب است انجام دهد ، و بنابر احتياط واجب استغفار هم بنمايد .
مسأله 1674 - اگر روزه دار دروغى را به خدا و پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) و ائمهء معصومين ( عليهم السلام ) عمدا نسبت دهد ، بنابر احتياط كفاره ء جمع - كه تفصيل آن در مسألهء پيش گذشت - بر او واجب مى شود .
مسأله 1675 - اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع يا استمناء كند ، بنابر احتياط براى هر دفعه يك كفاره بر او واجب است ، و اگر جماع يا استمناء او حرام باشد ، بنابر احتياط براى هر دفعه يك كفاره ء جمع بر او واجب مى شود .
مسأله 1676 - اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع و استمناء كار ديگرى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد ، براى همهء آنها يك كفاره كافيست .
مسأله 1677 - اگر روزه دار غير از جماع و استمناء كار ديگرى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد و بعد با حلال خود جماع يا استمناء نمايد ، براى آن كار يك كفاره و براى جماع يا استمناء بنابر احتياط كفاره ء ديگرى واجب مى شود .
مسأله 1678 - اگر روزه دار غير از جماع و استمناء كار ديگرى كه حلال است و روزه را باطل مى كند انجام دهد - مثلا آب بياشامد - و بعد كار ديگرى كه حرام است و روزه را باطل مى كند - غير از جماع و استمناء - انجام دهد ، مثلا غذاى حرامى بخورد ، يك كفاره كافيست .
مسأله 1679 - اگر روزه دار آروغ بزند و چيزى از غذا در دهانش بيايد ، چنانچه عمدا آن را فرو ببرد ، روزه اش باطل و بنابر احتياط واجب كفاره هم بدهد ، و همچنين است اگر آنچه در دهانش بيايد از صورت غذا بودن خارج شده باشد ، اگر چه در اين صورت احتياط مستحب اين است كه كفاره ء جمع بدهد ، و اگر به

500