نشسته را به جاى دو ركعت ايستاده حساب كند ، بايد نماز احتياط نشسته را رها كند ، و بنابر احتياط واجب كسرى نمازش را تمام كند ، و دو سجده ء سهو براى زيادى سلام و دو سجده ء سهو ديگر براى زيادى تشهد - اگر آورده باشد - به جا آورد و نماز را اعاده نمايد ، در صورتى كه قبل از ركوع اول يادش بيايد ، و در غير اين صورت نمازش باطل است .
مسأله 1235 - اگر شك كند نماز احتياطى را كه بر او واجب بوده به جا آورده يا نه ، چنانچه وقت نماز گذشته به شك خود اعتنا نكند ، و اگر وقت دارد ، در صورتى كه بين شك و نماز زياد طول نكشيده و كارى كه منافى با نماز است - مثل رو بر گرداندن از قبله - انجام نداده ، بايد نماز احتياط را بخواند ، و اگر كارى كه نماز را باطل مى كند انجام داده ، يا بين نماز و شك او زياد طول كشيده ، بنابر احتياط واجب نماز را اعاده نمايد .
مسأله 1236 - اگر در نماز احتياط به جاى يك ركعت دو ركعت بخواند يا ركنى را زياد كند ، نماز احتياط باطل مى شود ، و بايد دوباره اصل نماز را بخواند .
مسأله 1237 - موقعى كه مشغول نماز احتياط است ، اگر در يكى از كارهاى آن شك كند ، چنانچه محل آن نگذشته بايد به جا آورد ، و اگر محلش گذشته بايد به شك خود اعتنا نكند ، مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه ، چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند ، و اگر به ركوع رفته بايد به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1238 - اگر در شماره ء ركعتهاى نماز احتياط شك كند ، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مى كند ، بايد بنا را بر كمتر بگذارد ، و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمى كند ، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد ، مثلا موقعى كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتياط است ، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل مى كند ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده ، و اگر شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت ، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل نمى كند ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است .

427