كه تشهد ندارد - شك كند كه يك يا دو سجده را به جا آورده يا نه ، و در همان موقع يكى از شكهايى كه بعد از تمام شدن دو سجده صحيح است برايش پيش آيد ، نماز باطل است .
مسأله 1217 - اگر موقعى كه ايستاده بين سه و چهار ، يا بين سه و چهار و پنج شك كند و يادش بيايد كه يك يا دو سجده از ركعت پيش به جا نياورده ، نمازش باطل است .
مسأله 1218 - اگر شك او از بين برود و شك ديگرى برايش پيش آيد ، مثلا اول شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بعد شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت ، بايد به دستور شك دوم عمل نمايد .
مسأله 1219 - اگر بعد از نماز شك كند كه در حال نماز مثلا بين دو و چهار شك كرده يا بين سه و چهار ، مى تواند دست از نماز بر دارد و بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند - مثل پشت به قبله كردن و تكلم عمدى - نمازش را دوباره بخواند ، هر چند احتياط مستحب آن است كه به دستور هر دو شك عمل كند و بعد نماز را اعاده نمايد .
مسأله 1220 - اگر بعد از نماز بفهمد كه در حال نماز شكى براى او پيش آمده ، ولى نداند از شكهاى باطل يا صحيح بوده ، و اگر از شكهاى صحيح بوده نداند كدام قسم آن بوده است ، مى تواند دست از نماز بر داشته ، و كارى كه نماز را باطل مى كند انجام دهد ، و نمازش را دوباره بخواند ، و احتياط مستحب آن است كه به وظايف مقرره در شكوك صحيحه عمل كند ، و بعد نماز را اعاده نمايد .
مسأله 1221 - كسى كه نشسته نماز مى خواند اگر شكى كند كه بايد براى آن ، يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند ، بايد يك ركعت نشسته به جا آورد ، و اگر شكى كند كه بايد براى آن ، دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند ، بايد دو ركعت نشسته به جا آورد .
مسأله 1222 - كسى كه ايستاده نماز مى خواند ، اگر موقع خواندن نماز احتياط از ايستادن عاجز شود ، بايد مثل كسى كه نماز را نشسته مى خواند - كه حكم آن در

424