نشود ، يا انگشتان را حركت دهد ضررى ندارد .
مسأله 1041 - اگر پيش از آن كه به مقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد عمدا ذكر ركوع را بگويد ، نمازش باطل است ، مگر اين كه جاهل قاصر باشد ، كه نمازش از جهت اين زياده باطل نمى شود .
مسأله 1042 - اگر پيش از تمام شدن ذكر واجب عمدا سر از ركوع بر دارد ، نمازش باطل است ، مگر اين كه جاهل قاصر باشد ، كه از اين جهت نمازش باطل نمى شود ، و اگر سهوا سر بر دارد ، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده ، بايد در حال آرامى بدن ذكر را بگويد ، و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد ، نمازش صحيح است .
مسأله 1043 - در موارد ضرورت جايز است به يك ( سبحان الله ) در ذكر ركوع اكتفا كند ، و احتياط مستحب آن است كه دو ( سبحان الله ) ديگر را در حال برخاستن بگويد .
مسأله 1044 - اگر به واسطهء مرض و مانند آن در ركوع آرام نگيرد ، نمازش صحيح است ، ولى بايد پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود ، ذكر واجب را بگويد .
مسأله 1045 - هرگاه نتواند به اندازه ء ركوع شرعى - كه در مسألهء " 1031 " گذشت - خم شود بايد به چيزى تكيه دهد و ركوع شرعى را به جا آورد ، و اگر موقعى هم كه تكيه داده نتواند ركوع شرعى را به جا آورد ، در صورتى كه متمكن از ركوع عرفى است ، بنابر احتياط واجب بايد ركوع عرفى را به جا آورد ، و به سر هم در حال قيام اشاره به ركوع بنمايد ، و اگر نتواند به اندازه ء ركوع عرفى هم خم شود ، يا هيچ نتواند خم شود ، بنابر احتياط واجب موقع ركوع بنشيند و نشسته ركوع كند ، و نماز ديگرى هم بخواند و براى ركوع آن در حال ايستادن با سر اشاره نمايد .
مسأله 1046 - كسى كه وظيفه اش اين است كه براى ركوع با سر اشاره كند ، اگر نتواند با سر اشاره كند بايد به نيت ركوع چشمها را ، هم بگذارد ، و ذكر آن را بگويد ، و به نيت برخاستن از ركوع چشمها را باز كند ، و اگر از اين هم عاجز است بايد در قلب خود نيت ركوع كند و ذكر آن را بگويد .

386