مسأله 1033 - هرگاه ركوع را به طور غير معمول به جا آورد ، مثلا به چپ يا راست خم شود ، اگر چه دستهاى او به زانو برسد صحيح نيست .
مسأله 1034 - خم شدن بايد به قصد ركوع باشد ، پس اگر به قصد كار ديگر - مثلا براى كشتن جانورى - خم شود ، نمى تواند آن را ركوع حساب كند ، بلكه بايد بايستد و دوباره براى ركوع خم شود ، و به واسطهء اين عمل ركن زياد نشده و نماز باطل نمى شود .
مسأله 1035 - كسى كه دست يا زانوى او با دست و زانوى ديگران فرق دارد ، مثلا دستش خيلى بلند است كه اگر كمى خم شود به زانو مى رسد ، يا زانوى او پايين تر از مردم ديگر است كه بايد خيلى خم شود تا دستش به زانو برسد ، بايد به اندازه ء متعارف خم شود .
مسأله 1036 - كسى كه نشسته ركوع مى كند ، بايد به قدرى خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد ، و احوط آن است كه به قدرى خم شود كه اگر ايستاده ركوع مى كرد به همان مقدار خم مى شد .
مسأله 1037 - در حال اختيار واجب است در ركوع سه مرتبه ( سبحان الله ) يا يك مرتبه ( سبحان ربي العظيم وبحمده ) يا هر ذكرى كه به اين مقدار باشد بگويد ، و احتياط مستحب آن است كه تسبيح را به صورتى كه بيان شد بر ذكر ديگر مقدم بدارد ، و در تنگى وقت و در حال ناچارى گفتن يك ( سبحان الله ) كافيست .
مسأله 1038 - ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود ، و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويند .
مسأله 1039 - در ركوع بايد به مقدار ذكر واجب بدن آرام باشد ، و در ذكر مستحب هم اگر آن را به قصد ذكرى كه براى ركوع دستور داده اند بگويد ، بنابر احتياط واجب آرام بودن بدن لازم است ، و اگر به قصد مطلق ذكر بگويد لازم نيست .
مسأله 1040 - اگر موقعى كه ذكر واجب ركوع را مى گويد بى اختيار به قدرى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود ، بايد بعد از آرام گرفتن بدن دوباره ذكر را بگويد ، ولى اگر كمى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج

385