( دوم ) آن كه براى آن نماز ، اذان و اقامه گفته باشند .
( سوم ) آن كه نماز جماعت باطل نباشد .
( چهارم ) آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد ، پس اگر مثلا نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد بر بام مسجد نماز بخواند ، اذان و اقامه ساقط نيست .
( پنجم ) آن كه نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشند .
( ششم ) آن كه وقت نماز او و نماز جماعت مشترك باشد ، مثلا هر دو نماز ظهر يا هر دو نماز عصر بخوانند ، يا نماز جماعت نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند ، يا او نماز ظهر بخواند و نماز جماعت نماز عصر باشد .
مسأله 935 - اگر در شرط سوم از شرطهايى كه در مسألهء پيش ذكر شد شك كند ، يعنى شك كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه ، اذان و اقامه از او ساقط است ، ولى اگر در به هم خوردن صفها يا تحقق بقيهء شرايط شك كند ، چنانچه حالت سابقه معلوم باشد ، بايد بر طبق حالت سابقه عمل كند ، مثلا اگر در اثر تاريكى شب ، شك كند كه آيا صفوف متفرق شده يا نه ، بنا بگذارد بر اين كه متفرق نشده و اذان و اقامه را نگويد ، و اگر شك كند كه آيا براى آن جماعت اذان و اقامه گفته شده يا نه ، بنا بگذارد بر اين كه گفته نشده ، و اذان و اقامه را استحبابا بگويد ، و در صورتى كه حالت سابقه معلوم نيست اذان و اقامه را رجاء بگويد .
مسأله 936 - كسى كه اذان ديگرى را مى شنود مستحب است هر قسمتى را كه مى شنود بگويد ، و اما نسبت به اقامه ، از " حي على الصلاة " تا " قد قامت الصلاة " را رجاء بگويد ، و مستحب است بقيه را به قصد ذكر بگويد .
مسأله 937 - كسى كه اذان و اقامهء ديگرى را شنيده باشد - چه با او گفته باشد يا نه - در صورتى كه بين آن اذان و اقامه و نمازى كه مى خواهد بخواند زياد فاصله نشده باشد ، مى تواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد .
مسأله 938 - اگر مرد اذان زن را بشنود ، اذان از او ساقط نمى شود ، چه شنيدن با قصد لذت باشد و چه بدون قصد لذت .

369