واژه ها و اصطلاحات فقهى ( الف ) اجرة المثل : اجرت همانند ، يعنى اجرت متعارف چيز و يا كارى ، كه ممكن است از مقدار اجرتى كه در اجاره معين مى شود كمتر و يا بيشتر و يا مساوى آن باشد .
اجرة المسمى : اجرت ذكر شده ، و مقصود اجرتى است كه در قرار داد اجاره تعيين شده است .
اجير : شخصى كه طبق قرار داد اجاره در مقابل اجرت كارى را انجام مى دهد .
احتلام : خارج شدن منى از انسان در حال خواب ، كه يكى از علايم بلوغ مىباشد .
احوط : مطابق با احتياط .
استبراء : تحصيل پاكى از آلودگى و نجاست ، و در چهار مورد به كار مى رود :
1 - استبراء از بول : عمل خاصى كه مردان بعد از خروج بول انجام مى دهند .
( رجوع شود به مسألهء 73 ) 2 - استبراء از منى : ادرار كردن پس از خروج منى .
3 - استبراء حيوان نجاستخوار :
رجوع شود به مسألهء 226 .
4 - استبراء زن به حيض : رجوع شود به مسألهء " 2463 " استطاعت : توانايى ، و مقصود توانايى انجام عمل حج است ، كه شرح آن در مسألهء " 2053 " ذكر شده است .
استمناء : رجوع شود به مسألهء 1580 .
استيفاء : بدست آوردن .
افلاس : رجوع شود به مسألهء 2306 .
اعراض از وطن : تصميم انسان بر ترك هميشگى سكونت در وطن .
افضاء : رجوع شود به مسألهء 2444 .
اسباب اماله : وسايل تنقيه .
الزام كردن : وادار كردن .
امساك : خود را از انجام كارى باز داشتن ، مانند امساك روزه دار از مفطرات روزه .
اولى : سزاوارتر .
اهل كتاب : رجوع شود به مسألهء 107 .
( ب )

776