به هم بزند ، و اگر مفسده اى داشته مى تواند آن را امضاء يا رد نمايد ، ولى در صورتى كه دختر و پسر نابالغ را پدرانشان به يكديگر تزويج كنند ، چنانچه پس از بلوغشان اجازه نكنند احتياط به طلاق يا عقد جديد ترك نشود .
مسأله 2440 - دخترى كه به حد بلوغ رسيده و رشيده است - يعنى مصلحت خود را تشخيص مى دهد - اگر بخواهد شوهر كند ، چنانچه باكره باشد - بنابر احتياط واجب - بايد از پدر يا جد پدرى خود اجازه بگيرد ، و اجازه ء مادر و برادر لازم نيست .
مسأله 2441 - اگر دختر باكره نباشد ، يا اين كه باكره باشد ولى اجازه گرفتن از پدر يا جد پدرى ممكن نباشد ، يا حرجى باشد و دختر حاجت به شوهر كردن داشته باشد ، اجازه ء پدر و جد پدرى لازم نيست .
مسأله 2442 - اگر پدر يا جد پدرى براى پسر نابالغ خود زن بگيرد ، پسر بايد بعد از بالغ شدن خرج آن زن را بدهد ، و بنابر احتياط واجب از خرج قبل از بلوغ - در صورت تمكين زن و تمكن پسر از لذت بردن - به صلح يا غير آن يقين به برائت ذمه حاصل كند .
مسأله 2443 - اگر پدر يا جد پدرى براى پسر نابالغ خود زن بگيرد ، چنانچه پسر در موقع عقد مالى داشته مديون مهر زن است ، و اگر موقع عقد مالى نداشته پدر يا جد او بايد مهر زن را بدهند .
عيبهايى كه به واسطهء آنها مى شود عقد را به هم زد مسأله 2444 - اگر مرد بعد از عقد بفهمد كه زن يكى از هفت عيبى را كه ذكر مى شود دارد ، مى تواند عقد را به هم بزند :
اول : ديوانگى . دوم : مرض خوره . سوم : مرض برص ( پيسى ) . چهارم : كورى .
پنجم : زمين گير يا شل بودن ، مگر اين كه شلى او طورى باشد كه عرفا عيب شمرده نشود .
ششم : افضاء ، يعنى راه بول و حيض يا راه حيض و غائط او يكى شده باشد .

657