حاصل شود كافيست ، و در غير دو صورت ذكر شده اكتفا به اخبار او محل اشكال است مسأله 2430 - اگر زنى كسى را وكيل كند كه مثلا ده روز او را به عقد مردى در آورد ، و ابتداى ده روز را معين نكند ، آن وكيل مى تواند هر وقت كه بخواهد او را ده روز به عقد آن مرد در آورد ، ولى اگر معلوم باشد كه زن روز يا ساعت معينى را قصد كرده ، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند .
مسأله 2431 - يك نفر مى تواند براى خواندن صيغهء عقد دائم يا غير دائم از طرف هر دو نفر وكيل شود ، و نيز مرد مى تواند از طرف زن وكيل شود و او را براى خود به طور دائم يا غير دائم عقد كند ، ولى احتياط مستحب آن است كه عقد را دو نفر بخوانند ، خصوصا در صورتى كه وكيل شود كه براى خود عقد كند .
دستور خواندن عقد دائم مسأله 2432 - اگر صيغهء عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اول زن بگويد :
" زوجتك نفسي على الصداق المعلوم " يعنى خود را زن تو نمودم به مهرى كه معين شده ، و پس از آن بدون آن كه پى در پى بودن ايجاب و قبول عرفا به هم بخورد مرد بگويد : " قبلت التزويج على الصداق المعلوم " يعنى قبول كردم ازدواج را به مهرى كه معين شده يا بگويد : " قبلت التزويج " و قصد كند قبول همان ازدواج بر مهر معلوم را ، عقد صحيح است .
و اگر ديگرى را وكيل كنند كه از طرف آنها صيغهء عقد را بخواند ، چنانچه مثلا اسم مرد احمد و اسم زن فاطمه باشد و وكيل زن بگويد : " زوجت موكلتي فاطمة موكلك أحمد على الصداق المعلوم " و پس از آن بدون آن كه موالات عرفا به هم بخورد وكيل مرد بگويد : " قبلت التزويج لموكلي أحمد على الصداق المعلوم " صحيح مى باشد ، و بهتر آن است كه وكيل زن بگويد : " زوجت موكلك أحمد موكلتي فاطمة على الصداق المعلوم " .
و بنابر احتياط مستحب لفظى كه مرد مى گويد با لفظى كه زن مى گويد مطابق

654