پيغمبران است ، معجزه ء آن حضرت بايد معجزه اى ماندگار باشد .
از طرفى محيط بعثت آن حضرت محيط مسابقه در سخن از جهت فصاحت و بلاغت بوده و مراتب و منازل نخبگان جامعه در آن زمان به مراتب فصاحت و بلاغت در نثر و نظم معين مى شد .
اين دو خصوصيت ايجاب كرده كه قرآن مجيد از جهات مختلف در لفظ و معنى دليل بر نبوت و سفارت آن جناب باشد ، كه به بعضى از آنها اشاره مى شود :
1 - عجز بشر از آوردن همانند قرآن :
ظهور پيغمبر اسلام در زمان و مكانى بود كه ملت هايى متفرق با عقايدى متشتت زندگى مى كردند ، گروهى مادى و منكر مبدأ متعال ، و آنان هم كه به ماوراى طبيعت و ماده معتقد بودند ، گروهى به پرستش اصنام و بتها و گروهى به پرستش اجرام آسمانى سرگرم بودند ، و كسانى هم كه از پرستش بت و اجرام آسمانى بر كنار بودند به مجوسيت و يهوديت و نصرانيت گرويده بودند .
از طرفى شاهنشاه ايران وهرقل روم به استعمار واستثمار ملل ضعيف يا به جنگ و كشتار مشغول بودند .
در چنين روزگارى پيغمبر اسلام پرچم ايمان به غيب و توحيد را برافراشت و جهانيان را به عبوديت خدا و گسستن زنجيرهاى كفر و ظلم دعوت نمود ، و سلاطين متكبر و متجبر از پادشاه ايران و امپراطور روم تاملوك غسان وحيره را به عبوديت خدا و پذيرفتن اسلام و تسليم در مقابل آيين خدا و سر سپردن به حق و عدالت فرا خواند .
و با ثنويت مجوس وتثليث نصارى و نسبتهاى نارواى يهود به خدا و انبيا و رسوم و عادات جاهليت كه به توارث از آباء و اجداد ريشه در عمق وجود مردم جزيرة العرب داشت در افتاد ، و يك تنه با همهء ملل وامم به مقابله برخاست ، و گذشته از ساير معجزات برهان نبوت خود را قرآن قرار داد ، و با تحدى به اين كتاب قدرتهاى ملوك وسلاطين واحبار يهود وقسيسين نصارى و عموم

62