زكات گندم و جو و خرما و كشمش مسأله 1881 - زكات گندم و جو و خرما و كشمش ، وقتى واجب مى شود كه به مقدار نصاب برسند ، و نصاب آنها سيصد صاع است ، و هر صاعى ششصد و چهارده مثقال و ربع مثقال صيرفى است ، كه تقريبا " 847 " كيلوگرم مى شود .
مسأله 1882 - اگر پيش از دادن زكات از انگور و خرما و جو و گندمى كه زكات به آنها تعلق گرفته ، خود و عيالاتش بخورند يا به فقير به غير قصد زكات بدهد ، بايد زكات مقدارى را كه مصرف كرده بدهد .
مسأله 1883 - اگر بعد از آن كه زكات به گندم و جو و خرما و انگور تعلق گرفت مالك آن بميرد ، بايد مقدار زكات را از مال او بدهند ، ولى اگر پيش از تعلق بميرد ، هر يك از ورثه كه سهم او به اندازه ء نصاب است بايد زكات سهم خود را بدهد .
مسأله 1884 - كسى كه از طرف حاكم شرع مأمور جمع آورى زكات است موقع خرمن كه گندم و جو را از كاه جدا مى كنند و بعد از خشك شدن خرماى تازه و كشمش شدن انگور مى تواند زكات را مطالبه كند ، و اگر مالك ندهد و چيزى كه زكات آن واجب شده از بين برود ، بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 1885 - اگر بعد از مالك شدن درخت خرما و انگور يا زراعت گندم و جو ، زكات به آنها تعلق گيرد ، بايد زكات آنها را بدهد .
مسأله 1886 - اگر بعد از آن كه زكات به گندم و جو و خرما و انگور تعلق گرفت ، زراعت و درخت را بفروشد ، فروشنده بايد زكات آنها را بدهد .
مسأله 1887 - اگر انسان تمام گندم يا جو يا خرما يا انگور را بخرد و بداند كه فروشنده زكات آن را داده ، چيزى بر او واجب نيست ، و اگر بداند كه زكات آن را نداده ، در صورتى كه فروشنده زكات آن را بدهد معامله صحيح است ، و همچنين اگر مشترى زكات را بدهد ، و مى تواند به فروشنده رجوع كند ، و در غير اين دو صورت چنانچه حاكم شرع معاملهء مقدارى را كه بايد بابت زكات داده شود اجازه نكند ، معاملهء آن مقدار باطل است ، و حاكم شرع مى تواند مقدار زكات را از خريدار بگيرد ، و اگر معاملهء مقدار زكات را اجازه دهد معامله صحيح است و

538