" احكام نماز " قبل از ورود در احكام نماز اشاره به دو نكته لازم است :
( اول ) اهميت نماز : در قرآن مجيد نزديك به صد مورد از نماز گفتگو شده ، و اشاره به دو مورد آن كافيست :
1 - بعد از آن كه خداوند متعال حضرت ابراهيم ( عليه السلام ) را به مقام نبوت و رسالت و خلت اختيار نمود و به كلمات آزمايش و مبتلا كرد و آن حضرت كلمات را اتمام نمود ، به مقام امامت نايل شد ، و آن قدر عظمت مقام امامت - بعد از آن همه مقامات - در نظرش جلوه كرد كه ( قال و من ذريتى ) ( گفت و از براى فرزندان من هم ؟ ) جواب شنيد : ( لا ينال عهدى الظالمين ) ( پيمان من به ظالمين نمى رسد ) ، و در عظمت نماز همين اندازه بس كه آن كس كه خداوند متعال براى او مقام امامت را خواست و او براى ذريه اش مسألت كرد - بعد از طى تمام مقامات - در جوار خانه خدا از خداوند متعال خواست : ( رب اجعلني مقيم الصلاة و من ذريتي ) ( پروردگارا مرا اقامه كننده نماز قرار بده و ذريهء مرا ) .
و همچنين بعد از آن كه ذريهء خود را در نزد بيت مسكن داد ، گفت ( ربنا اني اسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع عند بيتك المحرم ، ربنا ليقيموا الصلاة ) پروردگار ما هر آينه من از ذريهء خودم مسكن دادم به بيابان بدون زرع نزد خانهء محترم تو ، پروردگارا براى اين كه اقامهء نماز بنمايند .
2 - در قرآن مجيد يك سوره به نام مؤمنون است ، و در آن مؤمنان به خصوصياتى معرفى شده اند ، و اول خصوصيتى كه به آن ابتدا شده اين است كه :
( الذين هم في صلاتهم خاشعون ) ( آنان كه همانا در نمازشان خاشعند ) و آخر

330