( اول ) آن كه از استعمال آب ترس داشته و عمدا خود را جنب كرده و با تيمم نماز خوانده است .
( دوم ) آن كه مى دانسته يا گمان داشته كه آب پيدا نمى كند و عمدا خود را جنب كرده و با تيمم نماز خوانده است .
( سوم ) آن كه تا آخر وقت عمدا در جستجوى آب نرود و با تيمم نماز بخواند و بعد بفهمد كه اگر جستجو مى كرد آب پيدا مى شد .
( چهارم ) آن كه عمدا نماز را تأخير انداخته و در آخر وقت با تيمم نماز خوانده است .
( پنجم ) آن كه مى دانسته يا گمان داشته كه آب پيدا نمى شود و آبى را كه داشته ريخته و با تيمم نماز خوانده است .

329