پيدا نكرده ، يا عادتش به هم خورده و عادت تازه اى پيدا نكرده است .
( پنجم ) مبتدئه ، و آن زنى است كه دفعهء اول خون ديدن او است .
( ششم ) ناسيه ، و آن زنى است كه عادت خود را فراموش كرده است .
و هر كدام از اينها احكامى دارند كه در مسائل آينده بيان مى شود .
1 - صاحب عادت وقتيه و عدديه مسأله 485 - زنهايى كه عادت وقتيه و عدديه دارند دو دسته اند :
( اول ) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند و در وقت معين هم پاك شود ، مثل آن كه دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه خون ببيند و روز هفتم پاك شود ، كه عادت حيض اين زن از اول ماه تا هفتم است .
( دوم ) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند ، و بعد از آن كه سه روز يا بيشتر خون ديد يك روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و تمام روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود ، و در هر دو ماه همهء روزهايى كه خون ديده و در وسط پاك بوده روى هم يك اندازه باشد ، كه عادت او به اندازه ء تمام روزهايى است كه خون ديده و در وسط پاك بوده است ، و لازم نيست روزهايى كه در وسط پاك بوده در هر دو ماه به يك اندازه باشند ، مثل آن كه اگر در ماه اول از روز اول ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاك شود و دوباره سه روز خون ببيند و در ماه دوم بعد از آن كه سه روز خون ديد ، كمتر از سه روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و روى هم نه روز شود ، در اين صورت همهء نه روز حيض است و عادت اين زن نه روز مى شود .
مسأله 486 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، اگر در وقت عادت يا جلوتر خون ببيند - به قدرى كه عرفا بگويند عادتش جلو افتاده - اگر چه آن خون نشانه هاى حيض را نداشته باشد ، بايد به احكامى كه براى زن حائض گذشت عمل كند ، و چنانچه بعد بفهمد حيض نبوده - مثل اين كه پيش از سه روز پاك شود - بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده قضا نمايد ، و همچنين است در صورتى

276