كه از اول ايام عادت تأخير بيفتد ولى خارج از عادت نباشد ، و اما خونى كه خارج ايام عادت ببيند و داراى نشانه هاى حيض نباشد ، در صورتى كه دو روز يا بيشتر از آخر ايام عادت متأخر باشد حيض نيست و در كمتر از دو روز بنابر احتياط واجب جمع كند بين تروك حائض و اعمال مستحاضه .
مسأله 487 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، اگر همهء روزهاى عادت و قبل از عادت - به قدرى كه عرفا بگويند عادتش جلو افتاده و يا با نشانه هاى حيض - و بعد از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود ، همه حيض است ، و اگر از ده روز بيشتر شود فقط خونى را كه در روزهاى عادت خود ديده حيض است و خونى كه پيش از آن و بعد از آن ديده استحاضه مى باشد ، و بايد عبادتهايى را كه در روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت به جا نياورده قضا نمايد .
و اگر همهء روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت به قدرى كه عرفا بگويند عادتش جلو افتاده يا با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است ، و اگر از ده روز بيشتر شود ، فقط روزهاى عادت او حيض است و خونى كه جلوتر از آن ديده استحاضه مى باشد ، و چنانچه در آن روزها عبادت نكرده بايد قضا نمايد .
و اگر همهء روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود ، همه حيض است ، و اگر زايد بر عادت نشانه هاى حيض را نداشته باشد ، بنابر احتياط واجب در زايد جمع كند بين تروك حائض و اعمال مستحاضه ، و اگر از ده روز بيشتر شود روزهاى عادت حيض و مابقى استحاضه است .
مسأله 488 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت كه عرفا بگويند عادتش جلو افتاده يا با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است ، و اگر از ده روز بيشتر شود ، روزهايى كه در عادت خون ديده با چند روز پيش از آن كه عرفا

277