يك روز روزه نگيرد ، يا وقتى شروع كند كه در بين آن به روزى برسد كه روزه آن واجب است مثلا به روزى برسد كه نذر كرده آن روز را روزه بگيرد ، بايد روزهها را از سر بگيرد . مسأله 1697 - اگر در بين روزهايى كه بايد پى در پى روزه بگيرد عذرى مثل حيض يا نفاس ، يا سفرى كه در رفتن آن مجبور است ، براى او پيش آيد ، بعد از بر طرف شدن عذر واجب نيست روزهها را از سر بگيرد بلكه بقيه را بعد از بر طرف شدن عذر به جا مىآورد . مسأله 1698 - اگر به چيز حرامى روزه خود را باطل كند ، چه آن چيز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا ، يا به جهتى حرام شده باشد ، مثل نزديكى كردن با عيال خود در حال حيض ، كفاره جمع بر او واجب مىشود يعنى بايد يك بنده آزاد كند و دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند ، يا به هر كدام آنها يك مد كه تقريبا ده سير است گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد . و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد هر كدام آنها كه ممكن است بايد انجام دهد . مسأله 1699 - اگر روزهدار دروغى را به خدا و پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم نسبت دهد ، كفاره جمع كه تفصيل آن در مسأله پيش گفته شد بر او واجب مىشود . مسأله 1700 - اگر روزهدار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند ، براى هر كدام يك كفاره بر او واجب است . و اگر جماع او حرام باشد براى هر مرتبه يك كفاره جمع واجب مىشود . مسأله 1701 - اگر روزهدار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد ، براى همه آنها يك كفاره كافى است . مسأله 1702 - اگر روزهدار جماع حرام كند و بعد با حلال خود جماع نمايد هم كفاره جمع واجب مىشود و هم بايد يك بنده آزاد كند و يا دو ماه روزه بگيرد