مسأله 1269 - كسى كه يقين دارد سفرش هشت فرسخ نيست ، يا شك دارد كه هشت فرسخ هست يا نه ، چنانچه در بين راه بفهمد كه سفر او هشت فرسخ بوده ، اگر چه كمى از راه باقى باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند و اگر بعد از تمام خواندن نماز ، فهميد سفرش هشت فرسخ بوده ، بنا بر اقوى بايد نماز را دوباره شكسته اعاده نمايد .
مسأله 1270 - اگر بين دو محلى كه فاصله آنها كمتر از چهار فرسخ است ، چند مرتبه رفت و آمد كند ، اگر چه روى هم رفته هشت فرسخ شود ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1271 - اگر محلى دو راه داشته باشد ، يك راه آن كمتر از هشت فرسخ و راه ديگر آن هشت فرسخ يا بيشتر باشد ، چنانچه انسان از راهى كه هشت فرسخ است به آن جا برود ، بايد نماز را شكسته بخواند و اگر از راهى كه هشت فرسخ نيست برود ، بايد تمام بخواند .
مسأله 1272 - اگر شهر ديوار دارد ، بايد ابتداى هشت فرسخ را از ديوار شهر حساب كند ، و اگر ديوار ندارد بايد از خانه‌هاى آخر شهر حساب نمايد .
شرط دوم : آن كه از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باشد ، پس اگر به جايى كه كمتر از هشت فرسخ است مسافرت كند و بعد از رسيدن به آن جا قصد كند جايى برود كه با مقدارى كه آمده هشت فرسخ شود ، چون از اول قصد هشت فرسخ را نداشته ، بايد نماز را تمام بخواند . ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود يا چهار فرسخ برود و به وطنش يا به جايى كه مىخواهد ده روز بماند برگردد چنانچه برگشتن او كمتر از چهار فرسخ نباشد بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1273 - كسى كه نمىداند سفرش چند فرسخ است ، مثلا براى پيدا كردن گمشده‌اى مسافرت مىكند و نمىداند كه چه مقدار بايد برود تا آن را پيدا كند ، بايد نماز را تمام بخواند . ولى در برگشتن ، چنانچه تا وطنش يا جايى كه مىخواهد ده روز در آن جا بماند ، هشت فرسخ يا بيشتر باشد ، بايد نماز را شكسته

234