و روده كه از مخرج غائط خارج مىشود . چهارم : خوابى كه به واسطه آن چشم نبيند و گوش نشنود ، ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود وضو باطل نمىشود . پنجم : چيزهايى كه عقل را از بين مىبرد مانند ديوانگى و مستى و بيهوشى . ششم : استحاضه زنان ، كه بعدا گفته مىشود . هفتم : كارى كه براى آن بايد غسل كرد مانند جنابت . احكام وضوى جبيره چيزى كه با آن زخم و شكسته را مىبندند و دوايى كه روى زخم و مانند آن مىگذارند جبيره ناميده مىشود . مسأله 322 - اگر در يكى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شكستگى باشد ، چنانچه روى آن باز است و آب براى آن ضرر ندارد ، بايد بطور معمول وضو گرفت . مسأله 323 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دستها است و روى آن باز است و آب ريختن روى آن ضرر دارد ، بايد اطراف آن را بشويد و چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد دست تر بر آن بكشد و اگر ممكن نيست پارچه پاكى روى آن بگذارد دست تر را روى پارچه هم بكشد . و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است و نمىشود آب كشيد ، بايد اطراف زخم را بطورى كه در وضو گفته شد ، از بالا به پايين بشويد و بنابر احتياط واجب در فرض اخير تيمم هم بنمايد . مسأله 324 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در جلوى سر يا روى پاها است و روى آن باز است ، چنانچه نتواند آن را مسح كند ، بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند ، اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد ، مسح آن محل لازم نيست و بايد تيمم بنمايد . مسأله 325 - اگر روى دمل يا زخم يا شكستگى بسته باشد ، چنانچه باز كردن