س : در معامله نسيه ، اگر مشترى ثمن را پرداخت نكرد ، آيا بايع مىتواند معامله را فسخ كند ؟ ج : اگر به صورت شرط ضمن عقد باشد كه گفته به شرطى كه ثمن را تا فلان مدت بپردازى و تأخير نكنى ، تحلف شرط و موجب خيار است و اگر فقط به صورت نسيه باشد يعنى ثمن مؤجل است و قيد اجل قيد ثمن است ، حق فسخ ندارد ، زيرا شرط التزام است خارج از عقد ، اما اجل ، قيدى است مربوط به عوضين . بانكها : س : پولى در بانك به عنوان سپرده مىگذارند و سودى با درصد معينى مىپردازد چون اخيرا بانك اعلام كرده كه به سپرده درازا مدت دو ساله 10 درصد و سپرده 5 ساله 13 درصد سود تعلق مىگيرد و چون سود پول قبلا تعيين شده موجب شبهه ربا شده ، سؤال اين است آيا مؤمنين مىتوانند از راه خريد و فروش اسكناس كه مقدور است اين مشكل را حل كنند ؟ ج : بله مؤمنين مىتوانند از طريق مذكور مشكل را حل كنند . س : اسكناسهاى تقلبى را به بانك يا ديگرى مىدهند آيا بانك مىتواند آن را بگيرد و يا بايد آنها را باطل كند و به صاحبش برگرداند ؟ ج : بعيد نيست وجوب ابطال براى رفع ماده فساد همان طور كه در روايت در مورد دينار مغشوش فرمودهاند القه في البالوعه واقطعه نصفين حتى لا يباع بشيء فيه الغش . س : سفتههائى كه در بازار و بنگاهها معمول است ، از ضامن مىگيرند و به محض امضا ، ضامن محسوب مىشود ، پس از آن بانك يا صندوق قرض الحسنه وام مىدهد و در صورت عدم پرداخت ، از صاحب سفته مىگيرند ، آيا صورت شرعى دارد ؟ و يا از قبيل ضمان مالم يجب است ؟ ج : در صورت تعارف و معهوديت در بازار صورت شرعى دارد و از باب ضمان خارج است ، بلكه تعهد مستقلى محسوب مىشود .